پاسخ:
خداوند متعال در قرآن كريم، در سوره سبأ از اين قوم سخن مي‌گويد؛ البته در اين سوره از پادشاه آنان كه يك زن بوده، سخني به ميان نيامده است، بلكه، فقط به اين مطلب اشاره شده است كه در ناز و نعمت به سر مي‌برده و مردمان به كار و ناسپاسي بوده‌اند و به توصيه پيامبران: وقعي نمي‌نهاده‌اند و در اثر اين ناسپاسي‌ها، سيلي بنيان كن آنان را نابود مي‌كند.(16ـ17 سبأ)
امّا سوره‌اي كه در آن از "ملكه سبا" سخن به ميان آمده است "سوره نمل" است. از آيات اين سوره چنين بدست مي‌آيد كه قوم سبا، داراي حكومت بودند و زني بر آن‌ها سلطنت مي‌كرد و به جاي خدا، آفتاب را مي‌پرستيدند. حضرت سليمان(ع) به ملكه سبا نامه مي‌نويسد و در آن نامه، آنان را به تسليم شدن در مقابل حق دعوت مي‌كند: "إِنَّه‌ُو مِن سُلَيْمَـَن‌َ وَ إِنَّه‌ُو بِسْم‌ِ اللَّه‌ِ الرَّحْمَـَن‌ِ الرَّحِيم # أَلآ تَعْلُواْ عَلَي‌َّ وَ أْتُونِي مُسْلِمِين‌َ ؛(نمل،30ـ31) اين نامه از سليمان است و چنين مي‌باشد: به نام خداوند بخشنده مهربان # توصيه من اين است كه نسبت به من "برتري‌جويي" نكنيدو به سوي من آئيد در حالي كه تسليم حق هستيد."
سرانجام ملكه سبا تسليم مي‌گردد و به حضرت سليمان‌غ و پيام او ايمان آورد.( نام ملكه سبا در قرآن نيامده است، ولي در روايات به نام "بلقيس" معرفي شده است . قاموس قرآن، علي اكبر قريشي، ج 3، ص 203ـ205، اثر دارالكتب الاسلاميه . تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 15، ص 439ـ486 و ج 18، ص 67ـ71، نشر دارالكتب الاسلاميه . قصص قرآن، صدر الدين بلاغي، ص 377 ـ 382، نشر امير كبير، ج 15، ص 484.)