پاسخ:
الف: در رابطه با حضرت هود(ع) سوره‌اي با نام ايشان در قرآن وارد شده است (يازدهمين سوره قرآن) و اين همان سوره است كه پيامبر(ص)فرمود: "سوره هود مرا پير كرد"(تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 9، ص 4، نشر دارالكتب الاسلاميه.)
البته عمده مباحث اين سوره درباره حضرت نوح است ولي آياتي نيز در سرگذشت حضرت هود، صالح، ابراهيم، لوط و موسي نيز آمده است.
نام حضرت هود 7 بار در قرآن وارد شده است، ولي آياتي كه در رابطه با ايشان و انجام رسالت آن حضرت و مبارزه او با قوم عاد وارد شده است بيش از اين است كه در قالب چند دسته به آن‌ها اشاره مي‌كنيم.
1. آيات پنجاهم تا پنجاه و دوم سوره هود درباره دعوت حضرت هود سخن مي‌گويد كه آن حضرت از قوم عاد خواست تا بت‌پرستي را رها كنند و به خداوند يكتاي متعال ايمان بياورند: "وَ إِلَي‌َ عَادٍ أَخَاهُم‌ْ هُودًا قَال‌َ يَـَقَوْم‌ِ اعْبُدُواْ اللَّه‌َ مَا لَكُم مِّن‌ْ إِلَـَه‌ٍ غَيْرُه‌ُوَّ إِن‌ْ أَنتُم‌ْ إِلآ مُفْتَرُون # يَـَقَوْم‌ِ لاَ َّ أَسْئلُكُم‌ْ عَلَيْه‌ِ أَجْرًا إِن‌ْ أَجْرِي‌َ إِلآ عَلَي الَّذِي فَطَرَنِي‌َّ أَفَلاَ تَعْقِلُون # وَيَـَقَوْم‌ِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُم‌ْ ثُم‌َّ تُوبُوَّاْ إِلَيْه‌ِ يُرْسِل‌ِ السَّمَآءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا وَ يَزِدْكُم‌ْ قُوَّه‌ً إِلَي‌َ قُوَّتِكُم‌ْ وَ لاَ تَتَوَلَّوْاْ مُجْرِمِين‌َ ؛(هود،50ـ52) (ما) به سوي (قوم) عاد، برادرشان هود را فرستاديم (به آن‌ها) گفت: اي قوم من! اللّه را پرستش كنيد كه معبودي جز او براي شما نيست، شما فقط تهمت مي‌زنيد..." شبيه اين آيات در سوره اعراف 65ـ68 و سوره احقاف 21 نيز آمده است.
2. در آيات پنجاه و سوم تا پنجاه و هفتم سوره هود به ايمان نياوردن و سركشي قوم عاد اشاره مي‌كند و تهمت‌هايي
كه به آن حضرت مي‌زدند و عكس‌العمل حضرت هود در مقابل آنان: "قَالُواْ يَـَهُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَه‌ٍ وَ مَا نَحْن‌ُ بِتَارِكِي‌َّ ءَالِهَتِنَا عَن قَوْلِكَ وَ مَا نَحْن‌ُ لَكَ بِمُؤْمِنِين # إِن نَّقُول‌ُ إِلآ اعْتَرَغ‌كَ بَعْض‌ُ ءَالِهَتِنَا بِسُوَّءٍ قَال‌َ إِنِّي‌َّ أُشْهِدُ اللَّه‌َ وَ اشْهَدُوَّاْ أَنِّي بَرِي‌َّءٌ مِّمَّا تُشْرِكُون...؛(هود،54ـ57) گفتند: "اي هود! تو دليل روشني براي ما نياورده‌اي؛ و ما خدايان خود را به خاطر حرف تو، رها نخواهيم كرد؛ و ما (اصلاً) به تو ايمان نمي‌آوريم. ما (درباره تو) فقط مي‌گوييم "بعضي از خدايان ما، به تو زيان رسانده (و عقلت را ربوده)اند." (هود) گفت: "من خدا را به شهادت مي‌طلبم، شما نيز گواه باشيد كه من بيزارم از آن‌چه شريك (خدا) قرار مي‌دهيد..."
شبيه اين آيات نيز در سوره شعرأ 123ـ127 و احقاف 22ـ23 نيز وارد شده است.
3. آياتي كه راجع به نجات حضرت هود و ياران او و لعنت خدا بر قوم عاد مي‌باشد و نزول عذاب بر آنان: "وَ لَمَّا جَآءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَ الَّذِين‌َ ءَامَنُواْ مَعَه‌ُو بِرَحْمَه‌ٍ مِّنَّا وَ نَجَّيْنَـَهُم مِّن‌ْ عَذَاب‌ٍ غَلِيظ # وَ تِلْكَ عَادٌ جَحَدُواْ بِايَـَت‌ِ رَبِّهِم....وَ أُتْبِعُواْ فِي هَـَذِه‌ِ الدُّنْيَا لَعْنَه‌ً وَ يَوْم‌َ الْقِيَـَمَه...؛(هود،58ـ60) و هنگامي كه فرمان ما فرا رسيد، "هود" و كسانيرا كه با او ايمان آورده بودند، به رحمت خود نجات داديم؛ و آن‌ها را از عذاب شديد، رهايي بخشيديم و اين قوم عاد بود كه آيات پروردگارشان را انكار كردند...آنان در اين دنيا و روز قيامت، لعنت (و نام ننگيني) به دنبال دارند..."
آيات بيست و چهارم و بيست و پنجم سوره احقاف در نزول عذاب بر قوم عاد است.
ب: به نام حضرت شيث(ع) در قرآن آيه‌اي تصريح نشده است.