ج. سنابرق
قرآن، حيات روشن دلهاست قرآن فروغ و شمع محفل هاست دل از فروغش نور مى گيرد جان از پيامش شور مى گيرد روشنگر سجاده و سنگر سرلوحه هر خط و هر دفتر قرآن کتاب مکتب و آيين قرآن کتاب استوار دين
از رموز «اعجاز قرآن » يکى هم همين طراوت ابدى و تازگى هميشگى و کهنه نشدن اين کتاب شگفت. با گذشت ساليان و قرون است.
هنوز هم که هنوز است. طنين روح انگيز قرآن، دلها را شيفته خود مى سازد و معارف بلند وحى و مضامين ژرف اين کلام آسمانى، عقول فرزانگان را مبهوت جذبه هاى خويش مى گرداند و گذشت زمان هرگز نتوانسته است غبار نسيان و کمرنگى و فرسودگى بر چهره تابناکش بنشاند.
قرآن، عهد و ميثاق خدا با بندگان است و بايد پيوسته به اين «عهده نامه الهى » نگريست و تدبر کرد و از آن گهرهاى حکمت به دست آورد و روح را در چشمه معارفش سيراب ساخت و جان راآينه وحى نمود.
امام صادق(ع) فرمود:
«قرآن، عهد خدا به سوى بندگانش است. پس سزاوار است که يک انسان مسلمان در عهد خدا به خدا بنگرد و هر روز پنجاه آيه از آن را تلاوت کند»:
«القرآن عهدالله الى خلقه، فقد ينبغى للمرء المسلم ان ينظر فى عهده و ان يقرء منه فى کل يوم خمسين آية.» (1)
قرآن، کوثر شيرين و حيات بخشى است که زمزم زلال معارفش، احياگر دلهاست و آواى دلنشين تلاوت آياتش، روح بخش است و صوت خوش ترتيل قرآن، تارهاى جان عارفانه را به نوا مى آورد، و... ترنم ملکوتى اين سروش غيبى، صفا دهنده ضميرهاى پاکدلان است. قرآن، کتاب خواندن و فهميدن و عمل کردن است.
کتاب آگاهى، شعور، عرفان، حکمت و حکومت است. آيين نامه زندگى و تراز زيستن و منشور هدايت جامعه و سعادت انسانهاست. پس بايد خواند تا دل از فروغش نور گيرد. بايد فهميد، تا انديشه، از پرتوش بارور گردد.
بايد عمل کرد، تا از لبه پرتگاهها به اوج هدايتها رسيد.
چه لذت بخش است بر ساحل درياى قرآن نشستن و کام جان را از آن سيراب کردن.
چه گواراست، از چشمه سار اين «وحى » آب زندگى نوشيدن و عمر جاويد يافتن.
قرآن، سفره گسترده و پرنعمت الهى است.
بايد از قرائتش، ثواب برد و رهنمود يافت.
بايد از فهمش، انديشه و ذهن و دل را وسعت بخشيد.
و... بايد از عمل به آن، سعادت خويش را تضمين نمود.
راستى ... نسل امروز مسلمانان در سطح جهان، تا چه حد، از اين منشور آسمانى شناخت دارند؟ و تا کدام پايه، با مفاهيمش مانوس و آشناييد؟
و آيا حق قرآن ادا مى شود؟
و حرمت کلام الهى، پاس داشته مى شود؟
گرچه در عصر حاضر، روز به روز، اعجاز قرآن آشکار تر، کوثر زلالش جوشانتر و فروغ معارفش جهان شمول تر مى شود.
بويژه که در حيطه علمى و عينى، پاسداران حريم وحى، به تبيين و تحقق آن پرداخته اند. و نظام اسلامى کشور امام زمان(عج) زمينه ساز اجراى محتوا و گسترش رهنمودها و تعاليم قرآن گشته است.
اما... تا مرز عمل به تکليف نسبت به «کلام الله » فاصله زيادى مانده است. رسول خدا(ص) فرمود: «قرآن را پيشوا و رهبر خود قرار دهيد، چرا که آن، کلام پروردگارجهانيان است.» «عليکم بالقران فاتخذوه اماما و قاعدا فانه کلام رب العالمين » (2)
بارى ... کاروانى از قرآن شناسان و قرآن فهمان و قرآن آموزان، با زبان و قلم و درس و نگارش و تحقيق و تفسير، به جلوه قرآن متجلى شده اند. و به سوى افق پرکرامت الهى، راه سپرده و مى سپارند.
آشنايى با دستاوردها و تلاشهاى پرارج و گرانمايه آنان، سپاس عملى و قدر شناسى اندکى از خدمت پرارج واراده هاى نستوه آنان در راه قرآن است. و تشويقى براى قرآن پژوهانى است که در اين مسير، سرمايه گذارى علمى و فکرى و مادى و معنوى مى کنند.
بسيارند کسانى که در طول تاريخ اسلامى، با قرآن رابطه اى صميمى و عميق برقرار کردند و اين «منشورآسمانى » را خواندند، فهميدند، حفظ کردند، نوشتند، پخش کردند، آموختند و در راه آن، عاشقانه از جان مايه گذاشتند و حتى «شهيد قرآن » گشتند.
و... حق هم همين است. مگر نه اين که قرآن، بهار دلهاى خزان زده و طراوت انديشه هاى افسرده است؟ پس بايد با قرآن بيشتر آشنا شد. بايد با قرآن زيست. بايد در هواى معنوى قرآن نفس کشيد. و بر سر سفره پرکرامت قرآن نشست و از فيض جوشان آن، کام جان را سيراب ساخت.
از سخنان اميرالمؤمنين(ع) است که فرمود: «قرآن بياموزيد، که بهترين سخن است و در قرآن ژرف نگر و فهيم گرديد، که اين کتاب، «بهار دلها» است. و از نور آن «شفا» بگيريد، که قرآن شفاى سينه هاست. و آن را نيکو تلاوت کنيد، که سود مندترين قصه ها است.» (3)
و چه سعادتمندند آنان با قرآن انس دارند و فعاليتهاى قرآنى را مايه برکت، عمر و صفاى زندگى و رضاى قلبى خويش قرارداده اند.
آشنايى با کارهاى انجام شده پيرامون قرآن، چه به صورت علوم قرآنى، چه ترجمه و تفسير، و چه حتى خطاطى و تذهيب و کارهاى هنرى، از دير باز تا اکنون مورد علاقه قرآن شناسان و قرآن کاوان بوده است. واين کمترين تقدير از زحمات کسانى است که در خدمت قرآن بوده اند. با همين انگيزه نيز از دير باز تا عصر حاضر، کسانى به کتاب شناسى آثار مربوط به قرآن پرداخته وتاليفاتى به جامعه اهل مطالعه تقديم کرده اند، که سعيشان مشکور باد.
برپايى نمايشگاههاى آثار قرآنى، همچنين برگزارى مسابقات آثار و تاليفات پيرامون قرآن کريم و قصص اين کتاب آسمانى و گزينش برترين ها و اهداى جوايز به آثار ممتاز، همه و همه تلاشهاى ستودنى در اين مسير و مشوق ديگران در روى آوردن به ساحت اين کتاب ماندگار است.
اميد است که توفيق الهى درمسير آشنايى، شناختن وشناساندن قرآن و مفاهيم بلندش، شامل شيفتگان معارف وحى گردد. آمين.