سيد محسن اماميان
قرآن درياى مواجى است كه مشتريان فراوانى مخصوصاً از جوانان و جوان‌دلان- همانها كه قرآن با گوشت و خونشان ممزوج شده- بر ساحل، سطح و در اعماق خود دارد.
جمعى به تماشاى آن نشسته و عده‌اى به شنا و معدودى هم در ژرفاى آن به استخراج درّ و گوهر مشغولند.
خلاصه كلام اينكه، كتابى مملو از معارف الهى پيش روى ماست و تكليف ما در برابر آن ابتدا قرائت و سپس عمل به آن معارف است. چنانچه پيامبر گرامى اسلام(ص) مى فرمايد:
«إقرؤا القرآن و اعملوا به؛ قرآن را بخوانيد و به آن عمل كنيد»[1]
مقام معظم رهبرى كه خود تالى و قارى و مجرى احكام قرآنى هستند با توجه به اصل عمل به قرآن، پرداختن به ظواهر اين كتاب اعم از كتابت، قرائت و حفظ آن را در جايگاه خود بسيار لازم و ضرورى دانسته و مى فرمايند:
«عمل به قرآن به معناى پرهيز از آرايه‌هاى قرآنى نيست... قرآن را حفظ كنيد مخصوصاً جوان‌ها، شما مى توانيد. حفظ قرآن باعث تدبر و انس بيشتر با قرآن است.»[2]
ايشان به طور جدى نظام آموزش معارف را به نقد كشيده و مى فرمايند: «هر چند معارف و فقهى را كه مى خوانند بالاخره فقه قرآن و محصول قرآن است اما متن قرآن و خواندن آن در برنامه‌ها نيست.»[3]
پس از تلاوت قرآن نوبت عمل به معارف آن مى رسد. اصلى كه اگر به فراموشى سپرده شود اول بدبختى جوامع اسلامى خواهد بود. مقام معظم رهبرى در اين مورد مى فرمايند:
«بدبختى جوامع اسلامى به خاطر دورى از قرآن و حقايق معارف آن است... همين معارف است كه ملت بزرگ ما را وادار كرد و مجهز نمود كه با دنياى مدرن جاهليت قرن بيستم مقابله كند»[4]
قرآن معجزه‌اى است جاودان كه دمادم منكران خدا و پيغمبر را به مصاف مى طلبد و هر لحظه ايمان آورندگان به خدا و پيغمبر را راهنمايى مى كند. اين كتاب عظيم و والا منزلت چنان مملو از معارف والاى الهى است كه منحصر به زمان و مكان خاصى نيست، بلكه ناجى همة نسل‌ها در همه اعصار است. و به تعبير مقام معظم رهبري:
«هر وقت كه زمينه عالم و زندگى بشر از معنويت تهى شود همين معارفى كه قرآن كريم به آن ناطق است مى تواند در هر زمانى بيايد و آن خلأ را پر كند.»[5]
«اللهم فاجعل نظرنا فيه عبادة و قرائتنا فيه فكراً و فكرنا فيه اعتباراً...»[6]
[1]. نهج‌الفصاحه، باب قرآن، ح 4، ص 425.
[2]. در جمع قاريان و حافظان قرآن، رمضان 1385.
[3]. 27/12/68 دبيرستان معارف شهيد مطهري.
[4]. خطبه‌هاى نمازجمعه، 1/1/69.
[5]. ديدار با كارگزاران، عيد مبعث، 2/10/72.
[6]. قسمتى از دعاى ختم قرآن از امام صادق(ع).
منبع :نشريه معارف ، آبان 1385، شماره 40