يكى از ياران پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله به نام مطعم بن جبير مرد ضعيفى بود و با اين حال روزه مىداشت. افطار وارد خانه شد. همسرش رفت براى افطار او غذا حاضر كند ولى به خاطر خستگى خواب او را ربود، وقتى بيدار شد گفت: من افطار ندارم و با همان حال شب را خوابيد و صبح در حالى كه روزهدار بود براى حفر خندق (در آستانه جنگ احزاب) در اطراف مدينه حاضر شد. در اثناء تلاش و كوشش به واسطه ضعف و گرسنگى مفرط بيهوش شد. پيامبر بالاى سرش آمد و از مشاهده حال او متاثر گشت. در اين هنگام آيه نازل شد و به مسلمانان اجازه داد كه در تمام طول شب مىتوانند غذا بخورند (و با همسران خود جماع كنند.)