حضرت يوشع عليه السلام

در قرآن به صراحت از يوشع (ع) نامي برده نشده ولي طبق روايات متعدد و گفتار مفسران وي همان کسي است که خداوند در قرآن ( سوره کهف ، آيه 60 ) در ماجراي ملاقات موسي و خضر (ع) او را همراه و دوست موسي (ع) معرفي کرده و از او تعبير به « فتاه » نموده است .

« يوشع بن نون » مرد با ايمان و شجاع و رشيد بني اسرائيل است که پس از موسي (ع) به پيامبري مبعوث شد . در يکي از روزها موسي (ع) وي را به حضور طلبيده و او را وصي و جانشين خود قرار داد و به پيروانش گفت :

« از يوشع (ع) پيروي نماييد . » بعد از موسي (ع) سه نفر از پادشاهان به ترتيب ، زمام امور را بدست  گرفته و يوشع (ع) را از حقش محروم ساختند و آزار و اذيت ها به وي رساندند تا اينکه پادشاهان  هلاک شدند و سرانجام يوشع (ع) به خلافت رسيده و زمام امور را به دست گرفت .

ولي دو نفر منافق ، صفورا زن حضرت موسي (ع) را فريب داده ، سر به شورش برداشته و با يوشع (ع) به نبرد پرداختند در حالي که يکصد هزار نفر نيروي رزمي فراهم کرده بودند ، شکست خورده و هفتاد هزار نفرشان تار و مار گشته و سي هزار نفر پا به فرار گذاشتند . در اين نبردها که صفورا دختر شعيب (ع) و همسر موسي (ع) بر زرّافه سوار بود و سپاه منافقين را رهبري مي کرد به اسارت سپاه يوشع (ع) درآمد ولي يوشع (ع) او را عفو نموده ، آزاد ساخت و گفت : در قيامت پيامبر خدا موسي (ع) را ملاقات نموده و از تو به وي شکايت خواهم کرد . جمعي از ياران يوشع (ع) گفتند : صفورا را آزاد نکن ، او را به جرم آتش افروزي به هلاکت برسان ، ولي يوشع (ع) گفت :

او  همسر موسي (ع) است ، من به احترام آن حضرت او را عفو نمودم .

منقول است : صفورا وقتي کلام يوشع (ع) را شنيد ، گفت : واويلا ، والله که اگر بهشت را براي من مباح کنند که داخل شوم ، هر آينه شرم خواهم کرد که در آنجا پيغمبر خدا موسي (ع) را ببينم و حال آنکه پرده او را دريدم و بعد از او بر وصيش يوشع (ع) خروج کردم .

يوشع (ع) بعد از موسي (ع) 30 سال زنده بود ( برخي 27 سال ذکر کرده اند ) و راه او را ادامه داد و بر همه سرزمين شام مسلط شد . سرانجام در سن 120 سالگي از دنيا رفت و « کالب بن يوفنا » را بعد از خود ، وصي و خليفه گردانيد .

منبع : مجموعه کامل قصه هاي قرآن ، نوشته : محمد جواد مهري کرمانشاهي ، انتشارات مشرقين قم