حضرت داوود عليه السلام

حضرت داوود (ع) از انبياء بني اسرائيل است که علاوه بر قدرت معنوي و نبوت ، داراي حکومت ظاهري وسيع نيز بود . نام مبارکش 16 بار در کلام الله مجيد در سوره هاي « بقره ، نساء ، مائده ، انعام ، اسراء ، انبياء ، نمل ، سباء ، ص » ذکر شده است .

داوود (ع) 4333 سال بعد از هبوط آدم (ع) در سرزميني بين مصر و شام به دنيا آمد . پدرش « ايشا » نام داشت که با 9 واسطه به يکي از فرزندان حضرت يعقوب (ع) « يهودا » مي رسد . منطقه حکومتي او از شامات تا سرزمين هاي اصطخر فارس بود . وي صد سال عمر کرد که چهل سال آن را بر مردم حکومت و رهبري نمود . داوود (ع) به معناي کسي است که زخم دل خويش را با داروي محبت التيام بخشد و بعضي گفته اند کسي است که عشق و سوز خود را با اطاعت و فرمانبرداري از خداوند شفا بخشيد .

روايت شده داوود (ع) کنيزي داشت که هر شب مأمور بود درب ورودي خانه وي را قفل نمايد و بعد از آن داوود (ع) به عبادت خدا مشغول مي گشت . شبي آن کنيزک ، مردي غريبه را درون خانه اربابش ديد . از او پرسيد : که چه کسي تو را وارد خانه کرد و کيستي ؟ او گفت : من کسي هستم که بدون اجازه شاهان و حکمرانان بر آنها وارد مي گردم .

داوود (ع) اين سخن را شنيد ، متوجه شد که ملک الموت به سراغش آمده است . گفت : چرا قبلا پيام نفرستادي تا من براي مرگ آماده شوم ؟ عزرائيل (ع) گفت : من قبلاً پيام هاي بسياري براي تو فرستادم ! داوود (ع) گفت : آن پيام ها را چه کسي براي من آورد ؟ عزرائيل (ع) فرمود : پدرت ، برادرت ، همسايه ات و آشنايانت کجا رفتند ؟ داوود (ع) گفت : همه مُردند. عزرائيل (ع) گفت : آنها پيام رسانهاي من به سوي تو بودند که تو نيز مي ميري ، همانگونه که آنها مردند . سپس عزرائيل (ع) جان داوود (ع) را قبض کرد .

امام صادق (ع) مي فرمايد : داوود (ع) در روز شنبه به مرگ ناگهاني از دنيا رفت و پرندگان بسياري با بالهاي خويش بر جنازه او سايه افکندند . وي را در بيت المقدس کشور فلسطين به خاک سپردند . او 19 پسر از خود به جاي گذاشت . در ميان آنها يکي از پسرانش بنام حضرت سليمان (ع) حکومت و مقام علم و نبوت داوود (ع) را به ارث برد .

منبع : مجموعه کامل قصه هاي قرآن ، نوشته : محمدجواد مهري کرمانشاهي ، انتشارات مشرقين قم