حضرت ايوب عليه السلام
حضرت ايوب (ع) از
انبياء مشهور بوده و نام مبارکش 4 بار در 4 سوره و 4 آيه ( نساء
آيه 186 ، انعام آيه 84 ، انبياء آيه 83 ، ص آيه 41
) در قرآن مجيد آمده است . ايوب از ريشه « آبَ يؤوب » يعني
کسي که بار ديگر سلامت و نعمت و مال و فرزندان به او بازگردانده شود .
وي از فرزندان حضرت
ابراهيم (ع) است . اهل تاريخ ، سلسله نسب او را چنين نوشته اند
: « ايوب بن آموص بن رازج بن روم بن عيصا بن اسحق بن ابراهيم »
و مادرش از فرزندان لوط بن هاران بوده است . در اينکه ايوب (ع) در کجا
به دنيا آمده و وطن حقيقي او کجاست ، مورخين اختلاف دارند
. براي او شهرهاي « بثنه » ، « عوض » و « جابيه » از
سرزمين شام « دمشق » ذکر کرده اند که 3642 سال بعد از هبوط آدم (ع) متولد شد
و سرانجام در سن 93 سالگي فوت کرد و در قله کوه جحاف در حدود يمن به
فاصله هشتاد مايل از عدن دفن شده است . برخي گويند در سن 140
سالگي فوت کرد و در بلاد حوران مدفون است .
منبع : مجموعه کامل قصه هاي قرآن ، نوشته : محمد جواد
مهري کرمانشاهي ، انتشارات مشرقين قم