حضرت ادريس عليه السلام

حضرت ادريس (ع) يکي از پيامبران الهي است که نامش در قرآن دو بار ، در دو سوره مريم آيه 56 و انبياء آيه 85 آمده است . ادريس کلمه اي است غير عربي (عجمي) که از لحاظ تقدّم زمان ، بعد از آدم (ع) در قرآن مجيد از پيامبران شمرده مي شود . ميان اين پيامبر و آدم (ع) پنج پدر فاصله بود .

وي 830 سال بعد از هبوط آدم (ع) متولد شده است . نام پدرش « يارد » و مادرش « بره » است . او از اجداد نـوح پيامبر (ع) مي باشد و نـام اصليش « اُخنوخ » بوده و نسب او از اين قرار است : « اخنوخ بن يارد بن مهلائيل بن قنيان بن انوش بن شيث بن آدم » و وجه تسميه و نامگذاري وي را به ادريس (ع) چنين گويند که نامبرده حکم خدا و سنت او را به مردم تعليم و درس مي داده است .

اين پيامبر در يکي از شهرهاي مصر متولد شده ( و بعضي مي گويند در شهر بابل ) و در 300 سالگي از دنيا رحلت نمود . صاحب تاريخ بلعمي گويد :

« ادريس داراي پسري بود بنام متوشلخ که داراي فرزندان زيادي بود و در آخر عمرش پسري از براي او متولد شد به نام لمک که نوح پيامبر (ع) از نسل او بوده است . »

منبع : مجموعه کامل قصه هاي قرآن ، نوشته : محمدجواد مهري کرمانشاهي ، انتشارات مشرقين قم