(2. âyette insanın, kan pıhtısından yaratıldığı anlatıldığından kan pıhtısı anlamına gelen Alâk adı verilmiştir. Hz. Muhammed (s.a.a)'e ilk vahyedilen âyetler bu sûrenin başındaki âyetlerdir.)
1- Oku Rabbinin adıyla ki bütün mahlûkatı yarattı.(1)
2- İnsanı da bir parça kan pıhtısından var etti.
3- Oku ve Rabbin, pek büyük bir kerem sâhibidir.
4- Öyle bir Rab ki kâlemle öğretmiştir.
5- İnsana bilmediğini belletmiştir.
6- İş öyle değil, şüphe yok ki insan, azar elbette.
7- Kendini ihtiyâcı yok görürse.
8- Şüphe yok ki dönüş, Rabbinin tapısına.
9- Gördün mü nehyedeni. (2)
10- Bir kulu, namaz kılarsa.
11- Bir düşün, ya o doğru yolu bulup giderse.
12- Yahut da çekinmeyi emrederse.
13- Gördün mü sen de, ya öbürü yalanlar ve yüz çevirirse.
14- Bilmez mi ki Allah, bilir gerçekten de.
15- İş öyle değil, vaz geçmezse eğer elbette tutarız perçeminden.
16- Yalan söyleyenin, yanlış hareket edenin perçeminden.
17- Derken hemdemlerini, kavmini, kabîlesini çağırır.
18- Biz de yakında zebânileri çağırırız.
19- İş öyle değil, itâat etme ona ve artık secde et de yaklaş.
(1) Kur’ân'ı, Besmele ile başla da oku.
(2) Nehyeden Ebu-Cehl'dir.