د اسلام د ګران پيغمبر بعثت په ټو لو انسا نا نود ژو ند او حيا ت يو نوې پړا و پر انسته . پر تمين او ښکلې پړا و چې په هغه پسې مودت ،کرامت او عدا لت معنا پيدا کړه او بشر يت د ودې او لو ړتيا لپاره خپله شا يستګي وپيژنده .
د پيغمبر اکرم ص د بعثت کليزه دې تا سو ټو لو ته مبا رکه وي .
غا ر حرا تر ټو لو عظيمه تا ريخي پيښه ليد لي ده .مثلث ډوله سمڅه چې يوه څو که يې د کعبې په لو ر ده .په دغه غا ر کې يو ا زې يو کس عبا دت کو لې شي او کله چې څو ک په غا ر کې د کعبې په لو ر ودريږي نو کعبه ليد لې شي .
حضر ت محمد ص کله چې د شا م له تجا رته ستو ن شو ، نو هغه څه چې د تجا رت له لارې ورته خدا ې ورکړ ي وو ، بې کسو او بې وزلو ته وبخښل.هر ه ورځ به غا ر حرا ته تلو او د هغه له لو ړو به يې د پا لو نکي د رحمت اثا ر ليد ل . کعبه به يې ليد له او د پا لو نکي په حکمت او د رحمت په حيرا نيا و به يې فکر کا وه .
اسما ن ته به يې ليد ل او د مځکې ، سيند ونو ، درو ، دښتو ، بيا با نو نو غا ړو ته به يې ليد ل . هغه به ددوي څيزو نو له ليدو د خد ا ې د قد رت او رحمت له درستو اثا رو درس اخيسته.
محمد ص په هغه څه ې چې ليد ل به يې د پنځو نکي عظمت را يا دوه .او په دې وخت په ډير ې روڼتيا سره به يې خدا وند عبا دت کا وه
ورځ په ختميدو وه او هغه په ارامه په غا ر حرا کې نا ست وو . ستر ګې يې لير ې افق ته غړ ولې او له ځا ن سره يې فکر کا وه
د رجب د ۲۷ شپه وه . محمد ص د څلو يښتو کلو نو وو او په هغه شپه يې څه عجيبه شا نته حا ل درلو د .محد ص احسا س کا وه چې د اسا ن درو زې پر ې خلاصې شوي دي . د غار له سوري يې پراخ تسما ن ته وليد ل . په اسما ن کې يې پر ښتې وليد لې چې راکو زيږي . خد ا وند متعا ل په پاک او نيک محمد ص خپل ځا نګړ ې عنا يت وکړ .
په دې شيبه کې محمد ص جبر اييل ته چې د نور وړانګې تر ې تا و را تا و وې وليد ل . جبر ايل ته ورغله ، د هغه لاس يې ونيوه او سخت يې وخځوه او ويې ويل ، اې محمده ،ولوله .
محمد ، وارخطا شو ،په حير انتيا سره يې اسما ن ته وليد ل .
غږ بيا وويل
ولوله
دې ځل محمد په تر ديد سره وويل
زه نه شم لو ستلې
غږ ځوا ب ورکړ
د خپل پا لو نکي په نو م ولو له چې نړۍ يې وپنځو له . هما غه چې انسا ن يې له چکه شوي وينې جو ړ کړ . ولو له چې د تا پا لو نکې له ټولو لوړ او بزرګوا ر دې .
هما غه چې د قلم په وسيله يې تعليم ورکړ ، او انسا ن ته يې هغه څه چې پرې نه پو هيده ورزده کړ ل .
او هغه هر هغه څه چې د وحي پر ښتې ويلي وو ، تکرا ر کړ ل .په دې ډول په محمد د علق سورې ايتو نه نا زل شو ل .
محمد په ډيرې حير ا نتيا سره له غا ره کو ز شو ، په داسې حا ل کې چې لړزيده . ستوري تر اوسه ځيدل اونږي هما غه راز په اسما ن کې ځليد له او مکه ترا وسه په ژو ر خو ب کې وه .خو د نو ر غر په خپل و ل عظت سره د محمد تر ګا مو نو لاند ې وړوکې او هيڅ معلو ميده . اسما ن دومر ه نږد ې شو ې وو چې لکه کو ندې ستو ري ځا ي پر ځا ي کيد لې شي . انديښمن او په بيړه له غره کو ز شو . په دې وخت کې خدا ې د هغه زړه ته قدرت ورکړ . په دې وخت کې غرونو او غونډيو خبر ې پيل کړ ې . په دې ډول چې محمد به چې هر چيرته تله نو ورته به يې احترام کا وه او ويل به يې السلام عليک يا حبيب الله ، السلام عليک يا رسو ل الله ، اې د خداې حبيبه مبا ر ک شه چې خدا وندمتعال ته له خپلو ټو لو مخلو قا تو ، هغو ي چې له تا مکې وو او هغو ي چې له تا وروسته به راشي لوړ او دروند وګر ځو لې . نو ما اند يښمنه کيږه ځکه په حقيقت کې ستر هغه دې چې خدا وند متعا ل ورته سر وا لې ورکړ ې دې او هغه يې لويې کړ ې دې .
په دې ډول کا ڼو ،غرو نو ، غونډيو او اغزيو په هغه سلام او درود وا يه .
محمد کو ز شو تر دې چې د خد يجې بي بي کو ر ته ورسيد ، مخ يې ځليده .
بي بي خد يجې تر ې پو ښتنه وکړه څه شوي دي .
ما پټ کړ ه د ستړ يا او سا ړه احسا س کو م .
او لکه چې خد يجې د علت پو ښتنه وکړ ه ، نو ويې ويل
هغه څه چې نن شپه پر ما تيرشول ، ډير درنده وو .ورپسې يې ټو له کيسه تيره کړ ه .
بي بي خد يجه حيرا نه شوه او ولړزيده .
په محمد يې وريښمين او اوږد چا در وا چوه او له کو ره وواتله .
ورقه ابن نوفل بي بي خد يجه ته دروا زه خلاصه کړه او هغې خپل پو ه تره زوي ته ټو له کيسه تيره کړه . ورق ابن نو فل وويل که هغه څه چې تا وايې شوي وي ، نو محمد د دغه امت پيغمبر دې . هغه ته ووايه چې په خپل کا ر کې ثا بت قدمه اوسه .خد يجه په خو شحا لي سره ستنه شوه ، په داسې حا ل کې چې ځا ن يې ثا بت قد م او پيا وړې احسا سوه .هغه ځا ن ته مبا رکې ورکړ چې محمد د خد اې ستر پيغمبر هغه ميه او د هغه په څنګ کې دې .
کله چې کو ر ته ورسيده نو دروا زه يې خلاصه کړه او ډير ې ليوا لتيا سره يې وويل السلام عليک يا رسو ل الله ،
پر تا دې درود او سلام وي اي د خد اې رسو له .
د اسلام د ګران پيغمبر بعثت په ټو لو انسا نا نود ژو ند او حيا ت يو نوې پړا و پر انسته . پر تمين او ښکلې پړا و چې په هغه پسې مودت ،کرامت او عدا لت معنا پيدا کړه او بشر يت د ودې او لو ړتيا لپاره خپله شا يستګي وپيژنده .
د پيغمبر اکرم ص د بعثت کليزه دې تا سو ټو لو ته مبا رکه وي .
غا ر حرا تر ټو لو عظيمه تا ريخي پيښه ليد لي ده .مثلث ډوله سمڅه چې يوه څو که يې د کعبې په لو ر ده .په دغه غا ر کې يو ا زې يو کس عبا دت کو لې شي او کله چې څو ک په غا ر کې د کعبې په لو ر ودريږي نو کعبه ليد لې شي .
حضر ت محمد ص کله چې د شا م له تجا رته ستو ن شو ، نو هغه څه چې د تجا رت له لارې ورته خدا ې ورکړ ي وو ، بې کسو او بې وزلو ته وبخښل.هر ه ورځ به غا ر حرا ته تلو او د هغه له لو ړو به يې د پا لو نکي د رحمت اثا ر ليد ل . کعبه به يې ليد له او د پا لو نکي په حکمت او د رحمت په حيرا نيا و به يې فکر کا وه .
اسما ن ته به يې ليد ل او د مځکې ، سيند ونو ، درو ، دښتو ، بيا با نو نو غا ړو ته به يې ليد ل . هغه به ددوي څيزو نو له ليدو د خد ا ې د قد رت او رحمت له درستو اثا رو درس اخيسته.
محمد ص په هغه څه ې چې ليد ل به يې د پنځو نکي عظمت را يا دوه .او په دې وخت په ډير ې روڼتيا سره به يې خدا وند عبا دت کا وه
ورځ په ختميدو وه او هغه په ارامه په غا ر حرا کې نا ست وو . ستر ګې يې لير ې افق ته غړ ولې او له ځا ن سره يې فکر کا وه
د رجب د ۲۷ شپه وه . محمد ص د څلو يښتو کلو نو وو او په هغه شپه يې څه عجيبه شا نته حا ل درلو د .محد ص احسا س کا وه چې د اسا ن درو زې پر ې خلاصې شوي دي . د غار له سوري يې پراخ تسما ن ته وليد ل . په اسما ن کې يې پر ښتې وليد لې چې راکو زيږي . خد ا وند متعا ل په پاک او نيک محمد ص خپل ځا نګړ ې عنا يت وکړ .
په دې شيبه کې محمد ص جبر اييل ته چې د نور وړانګې تر ې تا و را تا و وې وليد ل . جبر ايل ته ورغله ، د هغه لاس يې ونيوه او سخت يې وخځوه او ويې ويل ، اې محمده ،ولوله .
محمد ، وارخطا شو ،په حير انتيا سره يې اسما ن ته وليد ل .
غږ بيا وويل
ولوله
دې ځل محمد په تر ديد سره وويل
زه نه شم لو ستلې
غږ ځوا ب ورکړ
د خپل پا لو نکي په نو م ولو له چې نړۍ يې وپنځو له . هما غه چې انسا ن يې له چکه شوي وينې جو ړ کړ . ولو له چې د تا پا لو نکې له ټولو لوړ او بزرګوا ر دې .
هما غه چې د قلم په وسيله يې تعليم ورکړ ، او انسا ن ته يې هغه څه چې پرې نه پو هيده ورزده کړ ل .
او هغه هر هغه څه چې د وحي پر ښتې ويلي وو ، تکرا ر کړ ل .په دې ډول په محمد د علق سورې ايتو نه نا زل شو ل .
محمد په ډيرې حير ا نتيا سره له غا ره کو ز شو ، په داسې حا ل کې چې لړزيده . ستوري تر اوسه ځيدل اونږي هما غه راز په اسما ن کې ځليد له او مکه ترا وسه په ژو ر خو ب کې وه .خو د نو ر غر په خپل و ل عظت سره د محمد تر ګا مو نو لاند ې وړوکې او هيڅ معلو ميده . اسما ن دومر ه نږد ې شو ې وو چې لکه کو ندې ستو ري ځا ي پر ځا ي کيد لې شي . انديښمن او په بيړه له غره کو ز شو . په دې وخت کې خدا ې د هغه زړه ته قدرت ورکړ . په دې وخت کې غرونو او غونډيو خبر ې پيل کړ ې . په دې ډول چې محمد به چې هر چيرته تله نو ورته به يې احترام کا وه او ويل به يې السلام عليک يا حبيب الله ، السلام عليک يا رسو ل الله ، اې د خداې حبيبه مبا ر ک شه چې خدا وندمتعال ته له خپلو ټو لو مخلو قا تو ، هغو ي چې له تا مکې وو او هغو ي چې له تا وروسته به راشي لوړ او دروند وګر ځو لې . نو ما اند يښمنه کيږه ځکه په حقيقت کې ستر هغه دې چې خدا وند متعا ل ورته سر وا لې ورکړ ې دې او هغه يې لويې کړ ې دې .
په دې ډول کا ڼو ،غرو نو ، غونډيو او اغزيو په هغه سلام او درود وا يه .
محمد کو ز شو تر دې چې د خد يجې بي بي کو ر ته ورسيد ، مخ يې ځليده .
بي بي خد يجې تر ې پو ښتنه وکړه څه شوي دي .
ما پټ کړ ه د ستړ يا او سا ړه احسا س کو م .
او لکه چې خد يجې د علت پو ښتنه وکړ ه ، نو ويې ويل
هغه څه چې نن شپه پر ما تيرشول ، ډير درنده وو .ورپسې يې ټو له کيسه تيره کړ ه .
بي بي خد يجه حيرا نه شوه او ولړزيده .
په محمد يې وريښمين او اوږد چا در وا چوه او له کو ره وواتله .
ورقه ابن نوفل بي بي خد يجه ته دروا زه خلاصه کړه او هغې خپل پو ه تره زوي ته ټو له کيسه تيره کړه . ورق ابن نو فل وويل که هغه څه چې تا وايې شوي وي ، نو محمد د دغه امت پيغمبر دې . هغه ته ووايه چې په خپل کا ر کې ثا بت قدمه اوسه .خد يجه په خو شحا لي سره ستنه شوه ، په داسې حا ل کې چې ځا ن يې ثا بت قد م او پيا وړې احسا سوه .هغه ځا ن ته مبا رکې ورکړ چې محمد د خد اې ستر پيغمبر هغه ميه او د هغه په څنګ کې دې.
کله چې کو ر ته ورسيده نو دروا زه يې خلاصه کړه او ډير ې ليوا لتيا سره يې وويل السلام عليک يا رسو ل الله ،
پر تا دې درود او سلام وي اي د خد اې رسو له .