90.1 . (Ey, Muhammad,) mana shu shahar bilan qasamyod eturman,
90.2 . holbuki, Siz shu shaharda mavjuddirsiz
90.3 . hamda ota va bolalarga (ya'ni, Odam va zurriyotlariga) qasamyod eturmanki,
90.4 . haqiqatan, insonni mashaqqatga yaratdik.
90.5 . Unga hech kimning kuchi yetmaydi, deb o'ylaydimi?!
90.6 . U (maqtanib): "Juda ko'p mol-dunyoni (sarflab) yo'q qildim", - der.
90.7 . Uni hech kim ko'rmagan, deb o'ylaydimi?!
90.8 . Axir, Biz unga ikki ko'z,
90.9 . til va ikki lab (ato) qilmadikmi?!
90.10 . Yana uni ikki balandlikka (yo'lga) yo'llab qo'ydik-ku!
90.11 . Bas, u (biror yaxshi) dovonni oshib o'tmadi.
90.12 . (Ey, Muhammad,) dovon (oshish) nima ekanini Siz qayerdan ham bilar edingiz?!
90.13 . (U) bo'yinni (qulni) ozod qilish,
90.14 . yoki ocharchilik kunida (muhtojga) taom berishdir.
90.15 . Xoh (u) qarindosh yetim bo'lsin,
90.16 . xoh tuproqli (xor) miskin.
90.17 . So'ngra u (mazkur inson) imon keltirgan va bir-birlarini sabr qilishga tavsiya etgan, bir-birlarini (bandalarga) marhamatli bo'lishga undagan zotlardan bo'ldi.
90.18 . Ana o'sha (fazilatlarga ega bo'lgan zotlar) o'ng tomon egalaridir.
90.19 . Oyatlarimizga kofir bo'lgan kimsalar esa, chap tomon egalaridir.
90.20 . Ularni qamrab oluvchi olov (do'zax) muqarrardir.