تهجد
تهجد
در لغت از خواب بيدار شدن است و در اصطلاح بيدارى پس از نيمه شب به خواندن نماز
نافله شب مى باشد.
و
من الليل فتهجد به نافلة لك عسى ان يبعثك ربك مقاما محمودا(1)
«پاسى
از شب را به خواندن نماز نافله بيدار باش ، اميد است كه پروردگارت تو را به مقام
ستوده اى برساند».
تفسير:
اين
آيه خطاب به پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) است .
نافله
شب به آن حضرت واجب بوده است ولى بر ديگران مستحب است .
مقام
محمود (ستوده) كه خدا در اين آيه به پيامبر وعده داده به اتفاق مفسران مقام «شفاعت
» است .
از
اينجا مى توان به اهميت نماز در دل شب پى برد كه چگونه عطاء مقام شفاعت بر خاتم
الانبياء به بر پا داشتن نافله شب منوط شده است .
به
ماده نماز مراجعه شود كه بقيه آيات مربوط به نماز شب در آنجا ذكر خواهد شد.
پي
نوشت:
1- سوره اسراء، آيه 79