تغيير حال از طاعت به معصيت
ذَلِكَ
بِأَنَّ اللّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّراً نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى
يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَ أَنَّ اللّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (1)
«خدا
نعمتى را كه به گروهى ارزانى داشته سلب نمى كند، جز آنكه خود آنها در حالت خويش
تغييرى به وجود آورند. همانا خدا شنواى دانا است ».
توضيح
: از اين آيه استفاده مى شود كه سلب نعمت از ناحيه خداوند متعال ، تنها در صورتى
رخ مى دهد كه انسان در خود حالتى به وجود آورد كه كيفر آن نعمتى را كه خدا به او
عطا فرموده ، باز ستاند.
إِنَّ
اللّهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ (2)
«همانا
خدا تغيير نمى دهد آنچه در گروهى هست مگر آنكه خود آنان آنچه را كه در خودشان است
تغيير دهند».
پي نوشت ها:
1- سوره انفال ، آيه 53
2- سوره رعد آيه 11.