تضرع به خدا
تضرع
از ماده «ضرع»، و به معنى اظهار عجز و ذلت است . در فارسى مرادف با زارى است كه به
همين معنى آمده است .
قرآن
كريم مردم را به دعاء با تضرع به ساحت قدس الهى دعوت كرده و مى فرمايد:
قل
من ينجيكم من ظلمات البر والبحر تدعونه تضرعا و خفيه (1)
«بگو
(اى پيامبر) كيست كه شما را از ظلمات دريا و خشكى نجات مى بخشد كه او را به تضرع
در پنهانى بخوانيد».
ادعوا
ربكم تضرعا و خفية انه لا يحب المعتدين (2)
«خداى
خود را به تضرع در پنهانى بخوانيد به يقين خدا ستمكاران را دوست ندارد».
و
ما ارسلنا فى قرية من نبى الا اخذنا اهلها بالباساء والضراء لعلهم يضرعون (3)
«ما
هيچ پيامبرى را به هيچ ديارى نفرستاديم مگر آنكه اهلش را به شدائد و مضار مبتلا
ساختيم تا مگر (به درگاه خدا) تضرع كنند».
ولقد
ارسلنا الى امم من قبلك فاخذناهم بالباساء و الضراء لعلهم يتضرعون فلولا اذ جاءهم
باسنا تضرعوا ولكن قست قلوبهم و زين لهم الشيطان ما كانوا يعملون (4)
«ما
پيامبرانى به سوى امتهاى پيش از تو فرستاديم و به شدائد و مضار گرفتارشان كرديم كه
شايد (به درگاه خدا) تضرع كنند، چرا وقتى كه بلاى ما به آنها رسيد تضرع و زارى
نكردند بدين سبب نكردند كه قساوت دلهاى آنان را فرا گرفت و شيطان كردار زشت آنها
را در نظرشان زيبا جلوه داد».
پي نوشت ها:
1- سوره اعزاف ، آيه 55.
2- سوره اعراف ، آيه 94.
3- سوره انعام ، آيه 42 و 43.