صلح

والصلح خير واحضرت الانفس الشح و ان تحسنوا و تتقوا فان الله كان بما تعملون خبيرا(1)

«صلح بهتر است ، نفوس آدميان را بخل (و خوددارى از عفو و اغماض) فرا گرفته (ولى) اگر احسان نموده و تقوا ورزيد خدا به آنچه مى كنيد آگاه است و پاداش آن را خواهد داد -».

اين فقره بخشى از آيه است كه در مورد صلح ميان زن و شوهر آمده است ، ولى عموم آن شامل صلح در غير مورد زن و شوهر را هم فرا مى گيرد.

بطور كلى صلح و صفا ميان برادران ايمانى در اسلام بسيار اهميت دارد، و بايد پايه هاى آن را با عدل و احسان و عفو و اغماض از حقوق شخصى تحكيم بخشيد، ولى در مورد دفاع از دين و ناموس و در برخى از مراحل نهى از منكر، موضوع صلح منتفى مى گردد، مگر آنكه مصلحت مسلمين به علت ضعف و ناتوانى در صلح و سازش باشد به عناوين اصلاح ، مسالمت ، احسان ، اتحاد، عفو، تكبر، ظلم ، تجاوز به حقوق ديگران و جهاد مراجعه شود.

1- سوره نساء، آيه 128.