قنوت

در مفردات راغب گويد: قنوت به معنى ملازم طاعت بودن با خضوع و خشوع است ، و به هر يك از ملازم طاعت بودن و خضوع داشتن نيز تفسير شده است . در تعدادى از آيات ، قنوت مدح شده ، و در آيه اى نيز به آن امر شده است كه مى فرمايد:«و قوموا لله قانتين »(1)

«در پيشگاه خدا) به حالت خضوع بايستيد».

از صادقين (ع) در تفسير مجمع البيان در ذيل اين آيه نقل كرده كه مراد از قنوت در اين آيه «دعا» است .

امن هو فانت اناء الليل ساجدا و قائما يحذر الاخرة و يرجوا رحمة ربه (2)

«آيا آن كسى كه آنات شب را با حالت خضوع به سجده و قيام بسر مى برد، و از آخرت ترسان و رحمت پروردگار خود را اميد مى برد با ديگران برابر است ؟!».

الصابرين و الصادقين و المنفقين و المستغفرين بالاسحار(3)

(در وصف بندگان خدا) «صبر كنندگان ، و راستگويان ، و قنوت كنندگان ، و انفاق كنندگان ، و در هر بامداد استغفار كنندگانند».

پي نوشت ها:

1- سوره بقره ، آيه 238

2- سوره زمر، آيه 9.

3- سوره آل عمران ، آيه 17.