منع زكات و قرض

ارايت الذى يكذب بالدين فذلك الذى يدع اليتيم و لا يحض على طعام المسكين فويل للمصلين الذين هم عن صلوتهم ساهون ، الذين هم يراؤ ن و يمنعون الماعون (1)

«آيا ديدى آن را كه جزاى اعمال را تكذيب مى كرد همانا كسى بود كه يتيم را مى راند و بر اطعام مسكين تشويق نمى كرد. پس واى بر نمازگزارانى كه در نماز غفلت مى ورزند، و در آن رياء مى كنند، و از چيز كم دريغ مى نمايند».

تفسير:

در معنى جمله ولا يحض على طعام المسكين در تفسير آمده است : مراد كسى است كه اگر خود مى داشت نمى داد، و اگر نداشت لااقل ديگران را تشويق به دادن نمى كرد.

سهو، به معنى غفلت است ؛ غفلت از نماز، يا به معنى غفلت از حقيقت نماز است كه توجه به خداوند متعال مى باشد، و يا غفلت از پيكره نماز به اينكه از بجاى آوردن آن غفلت كند تا وقت آن سپرى گردد.

ماعون ، در لغت به معنى چيز كم يا كم قيمت آمده .

و اما اينكه مراد از آن در آيه چيست اختلاف است ، در برخى از احاديث آمده مراد از آن زكات واجب است كه 10/1 يا 20/1 يا مانند آن است كه اندكى از مال است كه زكات به آن تعلق مى گيرد.

و در معضى ديگر آمده مراد از آن قرض است ، و وجه اينكه اندك شمرده شده آن است كه دوباره به صاحب مال باز مى گردد، و در بعضى ديگر تعميم شده كه شامل هرگونه مساعدت كردن به مردم است حتى عاريه دادن اثاثيه را نيز كه معمولا به همديگر مى دهند، در بر مى گيرد.

به عنوان «زكات » مراجعه شود.

پي نوشت:

1- سوره ماعون