كتمان شهادت

كتمان شهادت آن است كه از اداى شهادت پيش قاضى نسبت به وقوع حادثه يا عملى كه او حاضر بوده و ديده است خوددارى كند كه موجب تضييع حق گردد.

قرآن مى فرمايد:

ولا تكتموا الشهادة و من يكتمها فانه اثم قلبه (1)

«كتمان شهادت نكنيد هر كس كتمان شهادت كند دل او گناهكار است ».

تفسير:

نسبت دادن گناه به دل براى آن است كه هر گناهى از دل سرچشمه مى گيرد، شايد نيز نكته اش اين است كه در كتمان شهادت گناه و عمل ناپاك از او سر نمى زند و ناپاكى از آن دل است ، و اين درون شخص كتمان كننده است كه ناپاك است ، و ناپاكى آن او را از اداى شهادت بر حق باز مى دارد.

ولا نكتم شهادة الله انا اذا لمن الاثمين (2)

«ما شهادت خدا را (مطلبى را كه از طرف خدا پيش ما موجود است) كتمان نمى كنيم ، كه اگر چنان كنيم از گناهكارانيم ».

و من اظلم ممن كتم شهادة عنده من الله (3)

«چه كسى ستمكارتر از آن كس است كه شهادت بر مطلبى را كه از خدا پيش او است كتمان كند».

والذين هم بشهاداتهم قائمون (4)

«(از اوصاف نمازگزارانى كه به بهشت مى روند) آنان كه به (اداى) شهادت هاى خود قيام مى كنند».

و لا ياءب الشهداء اذا مادعوا (5)

«هر گاه شاهدان براى شهادت دعوت شدند امتناع نكنند».

پي نوشت ها:

1- سوره بقره ، آيه 283.

2- سوره مائده ، آيه 106.

3- سوره بقره ، آيه 140.

4- سوره معارج ، آيه 33.

5- سوره بقره ، آيه 282.