حُب الله
حب
الله و عشق به خدا عاليترين احساسى است كه دل انسانى با آن آشنائى دارد.
عشق
به خدا همچون سد فولادين جلو تسويلات شيطانى را مى گيرد و انسان را از دام هوى و
هوسهاى ناپايدار مى رهاند.
كمال
دوستى در انسان فطرى است ، و هر انسان به فطرت اوليه خود كمال دوست است .
خداوند
سبحان يگانه موجودى است كه كمال مطلق است و همه نيكوئى ها و كمالات در ذات او گرد
آمده ، و از همه بديها و از هر آنچه نكوهيده است برى ء است .
او
خوب محض است ، و هيچ موجودى در خوبى به او نرسد او منبع خوبيهاست و هر موجود خوب و
نيكو، خوبى و نيكوئى را از او دارد، و هيچ موجود ديگرى به قدر او سزاوار دوست
داشتن نيست جز او هيچ محبوب ديگر دوام و بقاء ندارد و هيچ موجود ديگرى حب و دوستى
را نشايد.
تو
اى خدا! به هر خوبى آراسته اى و از هر زشتى پيراسته اى ، عزت و جمال و قدرت و كمال
و ملك و جلال از آن توست تو عزيزتر از هر عزيز و عادلتر از هر عادل و مهربانتر از
هر مهربانى .
اى
خداى هستى بخش ! من چگونه به تو عشق نورزم ، تو چندان مرا دوست دارى كه ميان اين
همه جمادات و نباتات و حيوانات و سنگها و درختان و جانداران گوناگون ، به من
انسانيت بخشيدى .
مرا
به صورت زيباى انسانى آفريدى ، به من روح انسانى دادى ، و به عقل و هوش و عواطف
انسانى آراستى ، در دامان مادرى مهربان بپروردى ، به پستان مادرم شير آفريدى و در
آغوش او جايم دادى .
همواره
مرا به لطف خويش بنواختى ، و انواع نعمتها به من ارزانى داشتى ، تو همواره پناهگاه
و اميد بخش و ياور من در مراحل زندگى هستى .
دوست
و مونس من به تنهائى ، و مايه سرور دلم به وقت غم و اندوه توئى ، جز تو اى خداى من
! كسى شايسته آن نيست كه به او مهر ورزم و عشق او را به دل پذيرا باشم ، به دوستى
تو اى سرور من ! مى بالم ، و به عبوديت تو مى نازم .
آرى
آنانكه خداى خود را شناخته اند او را از همه چيز دوست تر دارند.
والذين
امنوا اشد حبا لله (1)
«آنانكه
به خدا ايمان دارند محبت و دلدادگى آنها به خدا بيشتر است »
انسان
طبيعتا كمال دوست است .
آنگاه
كه حقيقت ايمان در دل او تجلى يافت ، و خدا را آنگونه كه بايد، شناخت ، و يقين كرد
كه منبع همه كمالات خداست ، و ديگران هيچ كمالى از خود ندارند، و هر چه دارند از
ناحيه اوست ، طبعا حب و عشق او به ساحت ربوبى بيشتر از هر چيز ديگر خواهد بود.
اينست
كه اولياء الله و آنها كه به مقام يقين رسيده اند نظير پيامبران ، ائمه (عليه السلام)
و ديگر بندگان مخلص خدا دلباخته ذات ربوبى هستند و دلهاى آنها انباشته از حب الله
و محبت خداست و جز محبت او چيزى در دل ندارند.
قل
ان كان اباءكم و اخوانكم و ازواجكم و عشيرتكم و اموال افترفتموها و تجارة تخشون
كسادها و مساكن ترضونها احب اليكم من الله و رسوله و جهاد فى سبيله فتربصوا حتى
ياتى الله بامره والله لايهدى القوم الفاسقين (2)
«بگو
اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و فاميل شما و اموالى كه بدست آورده ايد و
تجارتى كه از كساد آن مى ترسيد و خانه هائى كه خوش داريد محبوبتر است براى شما
از خدا و پيامبر او و جهاد در راه خدا منتظر باشيد تا خدا بياورد امر خويش را خدا
گروه فاسقان را هدايت نمى كند».
يا
ايها الذين امنوا من يرتد منكم عن دينه فسوف ياءتى الله بقوم يحبهم و يحبونه (3)
«اى
مردمى كه ايمان آورده ايد هر كس از شما از دين خود مرتد شود خدا خواهد آورد گروهى
را كه خدا آنها را دوست دارد و آنها (نيز) خدا را دوست مى دارند».
پيامبر
بزرگوار چنان به خدا مهر مى ورزيد كه نماز در محضر الهى قرة العين او بود.
در
كلمات آن حضرت مى خوانيم :
جعل
الله جل ثناوه قرة عينى فى الصلوة وحبب الى الصلوة كما حبب الى الجائع الطعام و الى
الظمان الماء و ان الجائع اذا اكل شبع ، و ان الظمان اذا شرب روى و انا لا اشبع من
الصلوة (4)
«خداى
عزوجل ، نماز را نورديده من قرار داده ، و آن را چنان محبوب من ساخته است كه گرسنه
غذا را و تشنه آب را چنان دوست دارد.
گرسنه
مقدارى كه غذا خورد سير مى شود، تشنه نيز قدرى كه آب نوشيد سيراب مى گردد، ولى من
هرگز از نماز سير نمى شوم ».
در
دعاى كميل مروى از اميرالمؤمنين (عليه السلام) مى خوانيم :
هبنى
صبرت على حرنارك فكيف اصبر على فراقك ... ولابكين عليك بكاء الفاقدين ولا نادينك
اين كنت يا ولى المؤمنين
«اگر
به دوزخم برى ، گيرم بر حرارت آتش توانستم تحمل كرد، بر فراق تو چگونه صبر كنم .
(تو را چنان دوست دارم كه مفارقت تو بر من از سوختن در آتش دوزخ سخت تر است).
تا
آنجا كه مى گويد:
(در
ميان آتش سوزان) به از دست دادن تو (محبوب من) البته مى گريم ، و فرياد سر مى دهم
: كجائى اى دوست مؤمنان ».
در
دعاى مروى از امام سجاد (عليه السلام) نيز مى خوانيم :
الهى
من الذى ذاق حلاوة محبتك فرام منك بدلا، و من الذى انس بقربك فابتغى عنك حولا(5)
«پروردگارا
كيست كه شيرينى محبت تو را چشيده باشد، و به جاى تو خواهان ديگرى گردد، و كيست به
قرب تو انس بگيرد و از تو كناره جوئى كند».
يا
منى قلوب المشتاقين و يا غاية امال المحبين اسئلك حبك و حب من يحبك
«اى
مقصود دلهاى مشتاقان ! اى منتهاى آرزوهاى محبان ! از تو محبت تو را و محبت
دوستدارانت را خواستارم ».
باز
در همان دعا مى خوانيم :
اللهم
انى اسئلك ان تملاء قلبى حبا لك و خشية منك ، حبب الى لقائك و احبب لقائى .«پروردگارا
دل مرا از محبت به تو و ترس از تو مملو ساز، لقاء خود را به من محبوب گردان تو نيز
لقاء مرا دوست بدار». باز عرض مى كند:
لا
تحرقنى بالنار فانت موضع املى ولا تسكنى الهاوية فانك قرة عينى
«به
آتشم مسوزان كه تو مركز اميد منى مرا به دوزخ جاى مده تو نور ديدگان منى ».
چه
كسانى را خدا دوست دارد؟
گروههائى
كه به شهادت قرآن كريم خدا آنها را دوست دارد از اين قرار است :
1
- متابعت كنندگان از پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) كه خدا آنان را دوست دارد،
و مشمول رحمت و مغفرت خويش مى سازد:
قل
ان كنتم تحبون الله فاتبعونى يحببكم الله و يغفرلكم ذنوبكم والله غفور رحيم (6)
2
- نيكوكاران ان الله يحب المحسنين (7)
و
همچنين آيات 134 و 148 آل عمران و آيه 93 مائده .
3
- توابين و مطهرين (از قذارت جسمى يا روحى) ان الله يحب التوابين و يحب المتطهرين
(8)
و
همچنين آيه 108 سوره توبه
4
- متقين فان الله يحب المتقين (9)
و
همچنين آيات 4 و 7 سوره توبه .
5
- صابران والله يحب الصابرين (10)
6
- توكل كنندگان ان الله يحب المتوكلين (11)
7
- عدالت پيشه گان ان الله يحب المقسطين (12)
8
- رزمندگان در راه خدا كه در برابر دشمنان اسلام همانند بنيان استوارى هستند كه با
قلع ساخته شده باشد:
ان
الله يحب الذين يقاتلون فى سبيله صفا كانهم بنيان مرصوص (13)
گروههائى
كه به شهادت قرآن كريم خدا آنها را دوست نمى دارد
1
- تجاوزكاران ان الله لا يحب المعتدين (14)
و
همچنين آيه 55 سوره اعراف .
2
- كافران فان الله لا يحب الكافرين (15)
و
همچنين آيه 45 سوره روم .
3
- كفران كنندگان گناهكار والله لا يحب كل كفار اثيم (16)
4
- ظالمان والله لا يحب الظالمين (17)
و
همچنين آيه 40 سوره شورى .
5
- متكبران فخر فروش ان الله لا يحب من كان مختالا فخورا(18)
و
همچنين آيه 101 سوره لقمان و 23 سوره حديد.
6
- خيانت پيشه گان گناهكار ان الله لا يحب من كان خوانا اثيما(19)
7
- مفسدان والله لا يحب المفسدين (20)
و
همچنين آيه 77 سوره قصص .
8
- خائنان ان الله لا يحب الخائنين (21)
9
- اسراف كنندگان انه لا يحب المسرفين (22)
10
- مستكبران انه لا يحب المستكبرين (23)
11
- دلبستگان (به دنيا) به حدى كه موجب غفلت از خدا شود ان الله لا يحب الفرحين (24)
پي نوشت ها:
1- سوره بقره ، آيه 165.
2- سوره توبه ، آيه 24.
3- سوره مائده ، آيه 54.
4- پندهاى پيغمبر اكرم به ابوذر شماره 26 و مكارم الاخلاق .
5- صحيفه سجاديه دعاى ابوحمزه ثمالى
6- سوره آل عمران ، آيه 31.
7- سوره بقره ، آيه 195 و سوره مائده ، آيه 13.
8- سوره بقره ، آيه 222.
9- سوره آل عمران ، آيه 76.
10- سوره آل عمران ، آيه 146.
11- سوره آل عمران ، آيه 159.
12- سوره مائده ، آيه 42 و حجرات ، آيه 9 و ممتحنه ، آيه 8.
13- سوره صف ، آيه 4.
14- سوره بقره ، آيه 190 و مائده ، 87.
15- سوره آل عمران ، آيه 32.
16- سوره بقره ، آيه 276.
17- سوره آل عمران آيات 57 و 140.
18- سوره نساء، آيه 36.
19- سوره نساء، آيه 107.
20- سوره مائده ، آيه 64.
21- سوره انفال ، آيه 58.
22- سوره اعراف ، آيه 31 و انعام ، آيه 141.
23- سوره نحل ، آيه 23.
24- سوره قصص ، آيه 76.