گنج نمودن طلا و نقره
والذين
يكنزون الذهب والفضة ولا ينفقونها فى سبيل الله فبشرهم بعذاب اليم يوم يحمى عليها
فى نار جهنم فتكوى بها جباههم و جنوبهم و ظهورهم هذا ما كنزتم لانفسكم فذوقوا كنتم
تكنزون (1)
«كسانى
را كه طلا و نقره را گنج نموده و در راه خدا انفاق نمى كنند به عذاب دردناك مژده
ده ، در روزى كه بر آن طلا و نقره آتش دميده و بر پيشانى ، پشت و پهلوى آنان
گذارده خواهد شد.
اين
همان است كه براى خود گنج نموده بوديد، بچشيد (عذاب آنچه را كه گنج ساختيد».
چگونگى
گنج :
در
زمان هاى گذشته كه بانك هاى عمومى براى سپردن پول نبود طلا و نقره را كه در خاك
نمى پوسد در زير خاك پنهان مى كردند. و چه بسا چندين نسل و شايد نيز براى هميشه در
زير خاك از دسترس انسانها پنهان مى ماند، و ثروتى كه بايد براى بهبود زندگى
انسانها بكار رود از محيط زندگى انسانها خارج و به كام زمين سپرده مى شد.
معنى
انفاق :
انفاق
به معنى مصرف كردن است چه براى خود باشد چه براى ديگران .
چنانچه
در حديث آمده است كه امام صادق فرمود: انفاق پيامبر خدا در عطر بيشتر از انفاق
حضرتش در طعام بوده است .
در
روايت ديگر آمده است : آنچه از عطر انفاق كنى اسراف نيست.(2)
پس
مراد از انفاق طلا و نقره فى سبيل الله آن نيست كه در راه خدا ببخشد، بلكه مراد
مصرف كردن و بكار بردن آن در راه خدا است .
پي
نوشت ها:
1- سوره
توبه ، آيه 34 و 35.
2- وسائل ج
1 ص 443.