فحشاء
فحشا
در لغت عمل يا سخنى است كه قبح و زشتى آن زياد باشد، و معنى ديگر آن زنا است ، و
شايد اطلاق آن بر زنا به اين مناسبت است كه قبح و زشتى آن بسيار زياد است .
و
ينهى عن الفحشاء والمنكر والبغى يعظكم لعلكم تذكرون (1)
«(خدا)
شما را از فحشاء و منكر و تجاوز (به حقوق مردم) نهى فرمود، و پند مى دهد (خدا) شما
را، شايد متذكر شويد».
برخى
از مفسران گفته اند مراد از فحشاء زنا است (2).
قل
انما حرم ربى الفواحش ما ظهر منها وما بطن (3)
«بگو
اى پيغمبر كه خداى من هرگونه اعمال زشت را، چه در آشكار و چه در پنهان حرام كرده
است ».
ولا
تقربوا الفواحش ما ظهر منها و ما بطن (4)
«به
كارهاى زشت آشكار و نهان ، نزديك نشويد».
و
اذا فعلوا فاحشة قالوا وجدنا عليها اباءنا والله امرنا بها قل ان الله لاياءمر
بالفحشاء اءتقولون على الله مالا تعلمون (5)
«آنها
كه چون كار زشتى كنند، گويند ما پدران خود را بر اين كار يافته ايم و خدا ما را بر
آن امر نموده . بگو اى پيغمبر هرگز خدا امر به اعمال زشت نكند.
آيا
آنچه را كه (از روى) جهل و نادانى (شما خود مى كنيد و) نسبت به آن (جهل) داريد
(تشريع آن را) به خدا مى بنديد».
پي نوشت ها:
1- سوره نحل ، آيه 90.
2- مجمع البيان ذيل همين آيه
3- سوره اعراف ، آيه 33.
4- سوره انعام ، آيه 151.
5- سوره اعراف ، آيه 28.