باز داشتن از ياد خدا
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّن
مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَ سَعَى فِي خَرَابِهَا (1)
«كيست ظالمتر از آن كس كه از
بردن نام خدا در مسجدها جلوگيرى كند، و كوشش در خرابى آنها بنمايد».
أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى *
عَبْداً إِذَا صَلَّى *أَرَأَيْتَ إِن كَانَ عَلَى الْهُدَى * أَوْ أَمَرَ
بِالتَّقْوَى * أَرَأَيْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى * أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ
اللَّهَ يَرَى * كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعاً بِالنَّاصِيَةِ *
نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ (2)
« به من خبر
ده آيا كسى كه نهى مىكند، بندهاى را به هنگامى كه نماز مىخواند (آيا
مستحق عذاب الهى نيست)؟! به من خبر ده اگر اين بنده به راه
هدايت باشد،
يا
مردم را به تقوا فرمان دهد (آيا نهى كردن او سزاوار است)؟! به من خبر ده
اگر (اين طغيان
گر)
حق را انكار كند و به آن پشت نمايد (آيا مستحق مجازات الهى نيست)؟! آيا او
ندانست كه خداوند (همه اعمالش را) مىبيند؟! چنان نيست كه
او خيال مىكند، اگر دست از كار خود برندارد، ناصيهاش ( موى پيش سرش) را گرفته (و
به سوى عذاب مىكشانيم)، همان ناصيه دروغگوى خطاكار را! ».
تفسير:
اين آيه در مورد ابوجهل نازل شده كه پيامبر گرامى را از نماز خواندن منع مى كرد.
پي
نوشت ها:
1- سوره بقره آيه 114
2- سوره علق ، آيه 9 - 16