باز داشتن از راه خدا
الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن
سَبِيلِ اللّهِ وَ يَبْغُونَهَا عِوَجاً وَ هُم بِالآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ *
أُولَـئِكَ لَمْ يَكُونُواْ مُعْجِزِينَ فِي الأَرْضِ وَ مَا كَانَ لَهُم مِّن
دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِيَاء يُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ مَا كَانُواْ
يَسْتَطِيعُونَ السَّمْعَ وَ مَا كَانُواْ يُبْصِرُونَ * أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ
خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ * لاَ جَرَمَ
أَنَّهُمْ فِي الآخِرَةِ هُمُ الأَخْسَرُونَ (1)
«كسانى
كه از راه خدا باز مى دارند، و به دنبال منحرف ساختن آن بوده و خود به روز قيامت
ايمان ندارند، آنان در زمين (خداى را) ناتوان نتوانند ساخت ، و در برابر خدا براى
آنان ياورانى نيست ؛ عذاب آنها مضاعف خواهد بود، كه آنها نمى توانستند (حق را)
بشنوند و ببينند آنان خويشتن را به خسارت انداخته ، از دست دادند، و آنچه به افترا
مى گفتند به نتيجه نرسيد، به ناچار آنها در آخرت ، شديدا زيانكارند».
الَّذِينَ
كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ »(2)
«آنان
كه كافر شدند و (ديگران را) از راه خدا باز داشتند، (خدا) اعمال (نيكوى) آنها را
بى فايده مى سازد».
إِنَّ
الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا (3) عَن سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ مَاتُوا وَهُمْ
كُفَّارٌ فَلَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ (4)
«كسانى
كه كافر شده و (ديگران را) از راه خدا باز داشتند، سپس در حال كفر مردند، هرگز خدا
آنان را نمى آمرزد».
و
تذوقوا السوء بما صددتم عن سبيل الله (5)
«تا
بچشيد بدى (عذاب) را بسبب آنكه از راه خدا باز داشتيد».
ان
الذين كفروا وصدوا عن سبيل الله قد ضلوا ضلالا بعيدا(6)
«آنان
كه كفر ورزيده و (مردم را) از راه خدا باز داشتند به گمراهى سختى دچار شده اند».
الذين
كفروا و صدوا عن سبيل الله زدناهم عذابا فوق العذاب (7)
«كسانى
كه كافر شدند، و از (پيمودن) راه خدا امتناع كردند (يا ديگران را از راه خدا باز
داشتند)، عذابى بر عذاب آنها افزوديم ».
تفسير:
در تفسير «صد عن سبيل الله » در اين آيه چنانچه اشاره كرديم دو معنى گفته شده ،
زيرا كلمه «صد» بمعنى منع و امتناع ، هر دو آمده است .
اتخذوا
ايمانهم جنة فصدوا عن سبيل الله انهم ساء ما كانوا يعملون (8)
«منافقان
سوگندهاى خود را سپر قرار داده و (ديگران را) از راه خدا باز داشتند (يا خود از
قبول اسلام امتناع نمودند) چه كار زشتى مرتكب شدند».
تفسير:
در اين آيه هم برخى از مفسران ، معنى آيه را باز داشتن ديگران از راه خدا و برخى
امتناع خود، از قبول اسلام دانسته اند.
اتخذوا
ايمانهم جنة فصدوا عن سبيل الله فلهم عذاب مهين (9)
«منافقان
» سوگندهاى خود را سپر قرار داده (و به آن از خود دفع تهمت مى كنند) خود و ديگران
را از راه خدا باز مى دارند، براى آنان عذاب خوار كننده خواهد بود».
پي
نوشت ها:
1- سوره هود، آيه 19 - 22
2- سوره محمد (ص)، آيه 1
3- كلمه الصد هم به معناى
انصراف از چيزى و هم به معناى منع است.
4- سوره محمد (ص)، آيه 34
5- سوره نحل ، آيه 94
6- سوره نساء، آيه 167
7- سوره نحل ، آيه 88
8- سوره منافقون ، آيه 2
9- سوره مجادله ، آيه 16