اكرام يتيمان
و
اما اذا ما ابتليه فقدر عليه رزقه فيقول ربى اهانن كلا بل لا تكرمون اليتيم ولا
تحاضون على طعام المسكين (1)
«انسان
را هرگاه خدا بيازمايد (به فقر و نيازمندى) و روزى او را تنگ كند مى گويد:
پروردگارم مرا خوار ساخت ، نه چنين است ، بلكه اكرام نمى كنيد يتيم را و (همديگر
را) بر اطعام مسكين و تحريص نمى كنيد».
ارايت
الذى يكذب بالدين فذلك الذى يدع اليتيم (2)
«آيا
ديدى آن كس را كه دين را تكذيب مى كند همان كس كه يتيم را از خود مى راند».
و
يسئلونك عن اليتامى قل اصلاح لهم خير و ان تخالطوهم فاخوانكم والله يعلم المفسد من
المصلح (3)
«از
تو مى پرسند كه با يتيمان چگونه رفتار كنند، بگو اصلاح حال آنان بهتر است ، و اگر
با آنان شركت برقرار كنيد نيز برادران شما هستند، خدا اصلاح كننده را از مفسده جو
باز مى شناسد».
تفسير:
اصلاح در اين آيه به رسيدگى به كارهاى مالى يتيمان بدون اجرت و مزد تفسير شده است
.
به
ماده انفاق احسان صدقه وصيت نيز مراجعه شود.
1- سوره فجر، آيات 16 - 18.
2- سوره ماعون ، آيه 1 و 2.
3- سوره بقره ، آيه 220.