افتراء به خدا

افتراء، به دروغ نسبت ناروا به كسى دادن است .

افتراء به خدا، نسبت ناروا به ذات خداوند سبحان است كه منزه از همه نقائص ، و صفات متضمن نقيصه و قادح در كمال ، و همه لوازم بشريت و عالم جسمانيت است .

و من اظلم ممن افترى على الله كذبا».(1)

فمن اظلم ممن افترى على الله كذبا».(2)

فمن اظلم ممن كذب على الله (3)

«كيست ظالم تر از آنكس كه بر خدا دروغ ببندد».

و من اظلم ممن افترى على الله الكذب و هويدعى الى الاسلام والله لايهدى القوم الظالمين (4)

«كيست ظالمتر از آنكس كه بر خدا دروغ ببندد در حالى كه او دعوت به اسلام شده است ، خدا مردمان ظالم را هدايت نمى كند».

و يلكم لا تفتروا على الله كذبا فيسحتكم بعذاب (5)

«واى بر شما، دروغ بر خدا نبنديد كه خدا شما را به عذاب گرفتار سازد».

انظر كيف يفترون على الله الكذب و كفى به اثما مبينا(6)

«بنگر، چگونه بر خدا دروغ مى بندند، همان كافى است كه گناه آشكارى است ».

و ما ظن الدين يفترون على الله الكذب يوم القيمة (7)

«چيست در روز قيامت گمان كسانى كه بر خدا دروغ مى بندند؟».

ان الذين يفترون على الله الكذب لا يفلحون (8)

«كسانى كه بر خدا دروغ مى بندند رستگار نمى شوند».

پي نوشت ها:

1- سورهاى انعام آيه 21 و 93، هود، آيه 18 و عنكبوت آيه 67.

2- سوره هاى انعام آيه 144، اعراف آيه 37 يونس آيه 17 و كهف آيه 15.

3- سوره زمر آيه 7.

4- سوره صف آيه 7.

5- سوره طه آيه 61.

6- سوره نساء آيه 50.

7- سوره يونس آيه 60.

8- سوره يونس آيه 69 و سوره نحل آيه 116.