اطعام يتيمان و مسكينان و اسيران
و
يطعمون الطعام على حبة مسكينا و يتيما و اسيرا انما نطعمكم لوجه الله لا نريد منكم
جزاء ولا شكورا انا نخاف من ربنا يوما عبوسا قمطريرا(1)
-
در وصف نيكان بندگان خدا - «به جهت دوستى خدا به مسكين و يتيم و اسير اطعام مى
كنند، ما شما را براى خدا اطعام مى كنيم نه از شما پاداش مى خواهيم ، و نه تشكر،
ما از پرودگار خود مى ترسيم ، در روزى كه آن روز چهره عبوس دارد و به شدت سخت است
».
تفسير:
اين سوره چنانچه در تفاسير سنى و شيعه آمده در فضيلت اهل بيت نبوت اميرالمؤمنين
«على »، و صديقه طاهره حضرت فاطمه ، و سرور جوانان بهشت حسن و حسين ، (عليهم
السلام)، نازل شده .
آنگاه
كه سه روز متوالى به علت نذر روزه گرفتند، و شبانگاه طعام خود را هر سه شب به
ترتيب به مسكين و يتيم و اسير دادند، و آنها را كه براى اظهار حاجت به در خانه آن
بزرگوار آمده بودند اطعام كردند، و خود به آب افطار نمودند.
و
ما ادريك ما العقبة فك رقبة او اطعام فى يوم ذى مسغبة يتيما ذا مقربة او مسكينا
ذامتربة ثم كان من الذين امنوا و تواصوا بالصبر و تواصوا بالرحمة اولئك اصحاب
الميمنة (2)
«چگونه
توان دانست كه آن عقبه چيست ، آن بنده آزاد كردن (در راه خدا) است و طعام دادن در
روز قحطى و گرسنگى است يا به يتيم خويشاوند خود (احسان كردن)، يا به فقير مضطر خاك
نشين (دستگيرى كردن) و از كسانى باشد كه به خدا ايمان آورده و يكديگر را به صبر و
مهربانى با خلق سفارش مى كنند. آنان اصحاب ميمنه هستند».
يتسائلون
عن المجرمين ما سلككم فى سقر قالوا لم نك من المصلين ولم نك نطعم المسكين (3)
«از
اهل جهنم سؤ ال كنند چه كار شما را به جهنم كشانيد، (از جمله كارها كه گويند اين
است) گويند ما از نمازگزاران نبوديم و مسكينان را اطعام نمى كرديم ».
ارايت
الذى يكذب بالدين فذلك الذى يدع اليتيم ولا يحض على طعام المسكين (4)
«آيا
ديدى آن را كه جزاء عمل را تكذيب مى كرد همانا كسى بود كه يتيم را مى راند و بر
اطعام مسكين تحريص نمى كرد».
و
اما اذا ماابتليه فقدر عليه رزقه فيقول ربى اهانن كلا بل لا تكرمون اليتيم ولا
تحاضون على طعام المسكين و تاءكلون التراث اكلا لما و تحبون المال حبا جما(5)
«هرگاه
كه خدا او را به فقر مبتلا ساخته و رزق او را تنگ گرداند مى گويد: خدا مرا خوار
ساخته ، ابدا چنين نيست بلكه شما يتيم را نوازش نمى كنيد و همديگر را به طعام دادن
به مسكين ترغيب نمى كنيد، و اموال يتيمان را بى ملاحظه مى خوريد، و شديدا به مال
علاقمنديد».
به
ماده هاى انفاق - احسان - وصيت - صدقه مراجعه شود.
پي
نوشت ها:
1- سوره دهر، آيه 8 - 10.
2- سوره بلد، آيه 12 تا 18.
3- سوره مدثر آيات 40 - 44.
4- سوره ماعون ، آيات 1 تا 3.
5- سوره فجر، آيه 16 - 20.