استقامت در ديندارى
ان
الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل عليهم الملائكة الا تخافوا ولا تحزنوا و
ابشروا بالجنة التى كتنم توعدون (1)
«همانا
آنانكه مى گويند پروردگار ما الله است سپس (بر آن) استقامت (و پايدارى) مى كنند
فرشتگان بر ايشان فرود مى آيد كه نترسيد و غمگين نشويد و بشارت باد شما را به
بهشتى كه به شما وعده داده شده است».
استقامت
و پايدارى بر خداشناسى و توحيد آنست كه همواره بر آن پايدار بوده و هيچگاه گرايش
به كفر پيدا نكند.
و
همچنين در تمام مراحل زندگى بر آن ثابت بوده و همه ابعاد وجودى وى بر آن گويا
باشد، و دست و پا و چشم و گوش و دل آنچه را زبان مى گويد تصديق نموده و بر آن
گواهى دهد».
ان
الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا فلا خوف عليهم ولا هم يحزنون (2)
«همانا
كسانى كه مى گويند پروردگار ما الله است سپس استقامت مى كنند بر آنان ترسى نيست و
محزون نخواهند شد».
يا
ايها الذين امنوا كونوا قوامين لله (3)
«اى
مردمى كه ايمان آورده ايد براى خدا بسيار قيام كننده باشيد»
يعنى
همواره براى خدا قيام كنيد و اعمالى را كه براى خداست بكار گيريد.
واستقم
كما امرت ولا تتبع اهوائهم (4)
«همانگونه
كه به تو امر شده مستقيم باش و از دلخواه آنان پيروى مكن».
فاستقم
كما امرت و من تاب معك ولا تطغوا انه بما تعملون بصير(5)
«همانگونه
كه به تو امر شده مستقيم باش، و همچنين هر كس كه با تو توبه نموده ، (و از آنچه به
آن امر شده ايد) سرپيچى نكنيد، خدا به آنچه عمل مى كنيد بيناست ».
استقامت
در اين آيه به حسب ظاهر به معنى عدم تجاوز از خط الهى و عدم انحراف از آنست ، در
آخر آيه تذكر مى دهد كه خدا بيناست و هر انحرافى را هر چند كوچك باشد او مى بيند.
اين
آيه چنان سختگير و كوبنده است كه در مجمع البيان در ذيل اين آيه از ابن عباس روايت
مى كند كه هيچ آيه اى بر پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) سخت تر و
شاق تر از اين آيه نازل نشد و بهمين علت بود وقتى اصحاب به او گفتند پيرى (سفيدى
مو) به تو شتاب كرده فرمود: «مرا (سوره) هود و واقعه پير كرد.
يوحى
الى انما الهكم اله واحد فاستقيموا اليه (6)
«به
من وحى مى شود: جز اين نيست كه خداى شما خداى يگانه است به سوى او مستقيم شويد
(يعنى از راه او منحرف نشويد«- .
ان
تنصرواالله ينصركم و بثبت اقدامكم (7)
«اگر
خدا را يارى كنيد شما را يارى مى كند و قدمهاى شما را پايدار مى سازد».
پي
نوشت ها:
1- سوره فصلت ، آيه 30.
2- سوره احقاف ، آيه 13.
3- سوره مائده ، آيه 8.
4- سوره شورى ، آيه 15.
5- سوره هود، آيه 112.
6- سوره فصلت ، آيه 6.
7- سوره محمد (ص)، آيه 7.