استعانت و يارى طلبيدن از غير خدا
در
سوره حمد آيه 4 خطاب به خدا مى گويد:
اياك
نعبد و اياك نستعين (1)
«فقط
ترا مى پرستيم و فقط از تو يارى مى جوئيم ».
تفسير:
طبق قاعده ادبى تقديم مفعول بر فعل دلالت بر حصر مى كند، و به مقتضاى آن در آيه
همانگونه كه ستايش و عبادت را به خدا منحصر كرده ، استعانت و طلب يارى را هم به
خدا منحصر نموده است .
انحصار
عبادت به خدا مقتضاى توحيد و همان توحيد عملى است ؛ اگر دقت كنيم انحصار استعانت
به خدا نيز مقتضاى توحيد است . زيرا به مقتضاى توحيد، همه قدرت ها حدوثا و بقاء
مستند به خدا است ، و اگر خدا نخواهد هيچ موجودى را ياراى حركت نخواهد بود.
اگر
از كس ديگرى غير خدا، طلب يارى شود بدين معنى بايد باشد، كه اگر خدا خواست او يارى
كند و اگر خدا نخواست ، نه او مى خواهد و نه مى تواند يارى كند، و اگر يارى كرد،
خدا يارى كرده است ، زيرا او منشاء هيچ عمل مثبتى از خود نيست .
پي
نوشت :
1- سوره حمد آيه 4.