تفسير شريف لاهيجي در قرن يازدهم هجري توسط بهاءالدين محمد بن شيخ علي شريف لاهيجي تاليف شده است او از دانشوران شيعي امامي است اين تفسير را در سال 1086 هـ . ق به رشته تحرير در آورده است.[1]
وي هدف خود را از نگارش اين اثر ارائه تفسيري ساده و مورد اعتماد در مذهب اماميه براي برادران ايماني مي داند که شواغل و موانع روزگار آنها را محروم از تحصيل علوم ديني کرده و خود را نيازمند به ترجمه قرآن مي دانند اما در حقيقت اين کتاب ترجمه نيست و مباحث آن فراتر از ترجمه است.[2]
روش مفسر بدين گونه است که هر آيه را به عبارات کوتاه تقسيم مي کند و پس از ترجمه به تفسير مختصر آن مي پردازد. ترجمه آيات نه مقيد به لفظ و پاياپاي کلمات است نه از چهار چوب کلمات خارج شده و شکل تمام و کامل تفسير را پيدا مي کند. عبارات ساده و روان و خالي از تعقيد آن براي همگان قابل درک است.[2]