در اين سوره، از شب ارزش آفرينى و اندازهگيرى و مقدرات انسان سخن به ميان آمده است. شبى كه از هزار ماه برتر است (در بعضى روايات شيعه، اين هزار ماه به مدت حكومت ظالمانه بنى اميه تفسير شده كه هزار ماه طول كشيده است (به نقل الميزان جلد 20 ص 474.).)
و در يكى از شبهاى ماه رمضان (21 يا 23) قرار دارد. و شبى است كه قرآن در آن بر قلب پيامبر نازل گشته است. شب اتصال مطلق ميان زمين و ملكوت اعلاست و فرود آمدن فرشتهها از آسمان، و شب سلامتى است.
اين سوره، در حدود سال 4 بعثت، بعد از سوره «عبس» در مكه نازل شده و 5 آيه دارد و سورهاى است بسيار مبارك و با فضيلت. سورهاى است بسيار مبارك و با فضيلت.