در اين سوره به انجير و زيتون و طور سينا قسم خورده شده است.
تين و زيتون، نام دو ميوه است، يا به درخت اين دو ميوه قسم خورده شده، و به قول بعضىها نام دو كوهى است كه دمشق و بيت المقدس بر آن استوار گشته و رمز سوگند ياد كردن به اين دو كوه و به طور سينا آن است كه اين سه جا، خاستگاه و محل بعثت بسيارى از پيامبران بوده است. در كنار اين سه قسم، به مكه هم سوگند ياد شده، كه محل بعثت پيامبر اسلام است.
بعد از همه اينها، سخن از انسان و آفرينش او و ايمان و عمل صالحش مىباشد و اينكه در اثر بى تقوائى، انسان به پستترين جايگاهها هم سقوط مىكند مگر مؤمنان صالح.
در سال سوم بعثت در مكه نازل شده (بعد از سوره بروج) و 7 آيه دارد.
در سال سوم بعثت در مكه نازل شده (بعد از سوره بروج) و 7 آيه دارد.