در آيههاى اول سوره، خدا به «قلم» و «آنچه مىنويسند» سوگند ياد كرده است.
سوگند به قلم و نوشته، از دين پيامبرى كه «امى» و درس ناخوانده است، و در ميان قوم خود از سوى مخالفين به جنون و ديوانگى متهم شده، اعجاز ديگرى از آيات قرآنى است.
بعد از سوره «علق» نازل شده و بعضى گفتهاند كه دومين سوره نازله است.
اين سوره، ضمن دفع اتهام جنون از پيامبر و تاكيد روى رسالت او، فرمان اعراض از آنان را مىدهد. بعد از مقدارى بيان آخرت و بهشت و كيفرها، فرمان صبر و استقامت مىدهد. آيه معروف «و ان يكاد ...» كه براى دفع نظرهاى بد است در آخر اين سوره مىباشد.
52 آيه دارد و در اوائل بعثت در مكه نازل شده است.
52 آيه دارد و در اوائل بعثت در مكه نازل شده است.