سوره به نام لقمان حكيم است و در آيات 12 تا 20 موعظههاى حكيمانهاى را از لقمان به پسرش بيان كرده است، كه درباره خدا و دين و برخورد انسانى با مردم و ميانه روى در رفتار است.
در مجموع، اين سوره، پيام توحيد و حكمت و معرفت و معاد را بيان مىكند و فطرت بشرى آدميان را مورد خطاب قرار مىدهد تا از طريق توجه به نعمتهاى الهى، به شناخت و اطاعت او گردن نهاده و به سعادت ابدى برسد.
در مكه و نزديكيهاى هجرت نازل شده است و داراى 34 آيه مىباشد.
در مكه و نزديكيهاى هجرت نازل شده است و داراى 34 آيه مىباشد.