دعاى ملائكه مقرّب براى مؤمنان

حاملان عرش الهى و كرّوبيان كه فرشتگان عالى رتبه و مقرّب الهى هستند، هميشه تسبيح و حمد پروردگار كنند و بر ايمانشان افزوده شود و از براى مؤمنان طلب آمرزش كنند و گويند:

رَبَّنا وَسِعْتَ كُلَّ شَي‏ءٍ رَحْمَةً وَعِلْماً فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذابَ الجَحِيمِ    رَبَّنا وَأَدْخِلْهُمْ جَنّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدْتَهُمْ وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَأَزْواجِهِمْ وَذُرِّيّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ العَزِيزُ الحَكِيمُ   وَقِهِمُ السَّيِّئاتِ وَمَنْ تَقِ السَّيِّئاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَذلِكَ هُوَ الفَوْزُ العَظِيمُ؛

بارالها، رحمت و دانش تو همه چيز را فرا گرفته است، پس بيامرز كسانى را كه توبه كردند و راه تو را پيمودند، و آنان را از آتش جهنّم بازدار. بارالها، آنان و نيكان از پدران و همسران و فرزندانشان را به بهشت عَدْن كه به آنان وعده دادى داخل فرما، همانا تو عزيز و حكيمى. و آنان را از بدى‏ها و عذاب دوردار؛ چرا كه هر كه را تو از بدى در روز قيامت حفظ فرمايى به او رحم كرده‏اى، و همين رستگارى بزرگ است.

شايسته است ما هم با ملائكه مقرب همنوا شويم و اين دعا را بخوانيم، چرا كه هم دعا براى خود و هم براى جميع مؤمنان است.

[1]. غافر (40) آيات 7 9.