دعاى دانشمندان بلندپايه
ميزان سنجش اعمال در نزد خداوند، معرفتى است كه بر پايه آن، عمل انجام
مىشود. اگر چند نفر يك عمل مشابه را انجام دهند مثلاً دو ركعت نماز بگزارند يا
كارهاى شايسته ديگر انجام دهند، پاداش آنان به ميزان معرفتشان به خداوند بزرگ
بستگى دارد كه اساس و پايه هر عبادت است.
كسانى كه در معرفت الهى غور كرده، و از درياى محبّت الهى جرعهها
نوشيده و در دانش الهى به مقام مكين رسيدهاند و خداوند از آنان به
رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذ هَدَيْتَنا وَهَبْ لَنا مِنْ
لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الوَهَّابُ رَبَّنا إِنَّكَ جامِعُ النّاسِ لِيَوْمٍ لا رَيْبَ فِيهِ إِنَّ
اللَّهَ لا يُخْلِفُ المِيعادَ؛
بارالها، پس از آن كه ما را هدايت كردى دل ما را از حق بر مگردان و از
نزد خود به ما رحمت ده، همانا تو بخشندهاى. پروردگارا، تو مردم را در روز قيامت
كه در آن ترديدى نيست گرد مىآورى، همانا خداوند در وعده گاهش تخلّف نمىكند.
[1]. آل عمران (3) آيات 8 9.