دعاى آدم و حوا
آدم و حوا داستان پر رمز و رازى دارند. خداوند آنان را در بهشت جاى داد
و دستور داد تا از فلان ميوه يا دانه نخورند. اما شيطان آنان را وسوسه كرد و آنان
از آن خوردند و گرفتار شدند. خداوند به آنان گفت: آيا من شمارا از آن نهى نكردم و
نگفتم كه شيطان دشمن آشكار شماست.
در اين هنگام، آدم و حوا توبه كردند و دست به دعا برداشتند و گفتند:
رَبّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا
لَنَكونَنَّ مِنَ الخاسِرينَ؛
بارالها، ما به خود ستم كرديم - كه نافرمانى تو كرديم - اگر ما را
نيامرزى و به ما رحم نكنى ما از زيان كاران خواهيم بود.
[1]. اعراف (7) آيه
23.