اين كوهها را به وسيله قرآن عقب بران

جمعى از مشركان مكه در پشت خانه كعبه نشسته بودند و به دنبال پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله فرستادند. حضرت به اميد هدايت آنها به سوى آنها آمد. آنها گفتند: اگر دوست دارى از تو پيروى كنيم اين كوههاى مكه را بوسيله قرانت عقب بران تا كمى اين زمين تنگ و محدود ما گسترش يابد و زمين را بشكاف و چشمهها و نهرهائى پديد آور تا درختان غرس كنيم و زراعت نماييم تو كه به گمان خود كمتر از داود نيستى كه خداوند كوهها را براى او مسخر كرده بود كه با او هم صدا بودند و تسبيح خداوند مىگفتند، پس باد را مسخر ما گردان كه بر دوش آن سوار شويم و به شام برويم و مشكلات خود را حل كنيم و ما يحتاج را تهيه كنيم و همان روز باز گرديم كه خود را كمتر از سليمان نمىدانى! و نيز تو كه خود را كمتر از عيسى نمىدانى مردگان ما را زنده كن تا درباره حقانيت تو از آنها سؤال كنيم! اين آيه نازل شد: وَ لَقَدِ اسْتُهْزِىَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَمْلَيْتُ لِلَّذينَ كَفَرُوا ثُمَّ أخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كانَ عِقابِ (13رعد/32)

و بدينوسيله به آنها گوشزد كرد كه آنچه را ميگويند از سر لجاجت است نه براى ايمان آوردن و گرنه معجزه كافى ارائه شده است.

1 - تفسير نمونه، جلد 10، صفحه 220.