اى رسول خدا قرآن ديگرى بياور تا قبول كنيم

عدهاى از بتپرستان خدمت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله آمده و گفتند: آنچه در اين قرآن درباره ترك عبادت بتهاى بزرگ ما لات و عزى و منات و هبل و مذمت از آنان وارد شده براى ما قابل قبول و تحمل نيست اگر مىخواهى از تو پيروى كنيم قرآن ديگرى بياور كه اين ايراد در آن نباشد و يا اينگونه مطالب را در قرآن كنونى تغيير بده.

اين آيات نازل شد: وَ إذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالَ الَّذينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هذا أوْ بَدِّلْهُ قُلْ ما يَكُونُ لى أنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقاءِ نَفْسى إنْ أتَّبِعُ إلاّ ما يُوحى إلَيَّ إنّي أخافُ إنْ عَصَيْتُ رَبّى عَذابَ يَوْمٍ عَظيمٍ (10يونس/15) و چون آيات ما كه روشن و شيواست، بر آنان خوانده شود، نااميدواران به لقائمان [به پيامبر] مىگويند قرآنى غير از اين بياور، يا اين را تغيير ده، بگو مرا نرسد كه آن را از پيش خود تغيير دهم، جز از وحىاى كه به من مىشود، [از چيزى] پيروى نمىكنم، من اگر از پروردگارم نافرمانى كنم، از عذاب روز سهمگين مىترسم.

هرگاه آيات ما بر خلق تلاوت شود منكرات معاد كه اميدوار به لقاء ما نيستند به رسول ما اعتراض كرده گفتند: اگر تو رسولى قرآنى هم غير از اين بياور يا همين را به قرآن ديگر مبدل ساز. اى رسول ما در پاسخ آنها بگو مرا نرسد از پيش خود قرآن را تبديل كنم من از هيچ چيز جز وحى خدا پيروى نخواهم كرد و اگر عصيان پروردگار كنم از عذاب روز بزرگ قيامت مىترسم و به اين وسيله پاسخ كوبندهاى به آنان داده شد.

1 - تفسير نمونه، جلد 8، صفحه 244.