بعضى نوشته اند وقتى بلال مؤذن
پیغمبر صلى الله علیه و آله اذان مى گفت یهودیان او را
مسخره مى كردند، چون بلال قیافه مناسبى نداشت ، سیاه پوست بود و زبان
او طورى بود كه ، حرف ش را درست نمى توانست تلفظ كند. بجاى اشهد، اسهد مى گفت و به
همین جهت او را مسخره مى كردند! یهودیان مى گفتند: آدمى از
این بهتر پیدا نشد كه پیغمبر صلى الله علیه و آله او را
به عنوان مؤذن خود انتخاب كرده است ؟ (1)
اما پیغمبر صلى الله علیه
و آله مى خواست ، آن روز تبعیض نژادى را از بین برده و ارزشهاى معنوى را
بالا ببرد، زیرا ارزشهاى آن زمان بر حسب ظواهر و مال و ثروت بود و بر عناوین
اجتماعى تكیه مى شد. و پیغمبر صلى الله علیه و آله مى خواست در
آن شرایط، آن مظاهر فریبنده را خرد كرده ، و ثابت كند ممكن است ارزشهاى
انسانى و معنوى در چهره یك انسان سیاه حبشى وجود داشته باشد. پس مى
توان مؤذن پیغمبر صلى الله علیه و آله باشد. بهرحال ، چون
مخالفین و یهودیان اعتراض مى كردند كه : این كیست كه
پیغمبر صلى الله علیه و آله او را فرستاده تا اذان بگوید؟ خداوند
براى اینكه عملا نیز جواب آنها را داده باشد (2)، این آیه
را بر پیامبر نازل فرمود:
وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعَا
إِلَى اللَّهِ وَ عَمِلَ صَالِحًا وَ قَالَ إِنَّنِی مِنَ
الْمُسْلِمِینَ(فصلت/33)
چه کسی خوش گفتارتر است از آن کس
که دعوت به سوی خدا میکند و عمل صالح انجام میدهد و میگوید:
«من از مسلمانانم»؟!
پیامبر فرمود: شما بلال را آدم پستى
مى دانید؟ ولى بدانید كه این كسى است كه زبان او كار مى كند و
مطلب حق مى گوید، و بیان او هم بهترین بیانهاست . شاید
هم این آیه اشاره اى به این معنى داشته باشد كه ، به گفتار نگاه
نكنید، بلكه به اعمال و حقایق توجه داشته باشید.
امام على علیه السلام نیز
فرموده است: اُنظُرِ اِلى ما قالَ ، ولا تَنظُر ِالى مَن قالَ. (3)
به گفتار بنگرید، نه به
گوینده آن ، و این آیه هم فرموده : شما به سخن نگاه كنید،
كه سخن حق و شعار توحید است .(4)