حضرت اسماعيل عليه السلام
حضرت
اسماعيل (ع) نام مبارکش 12 بار در هشت سوره ي « بقره ، آل عمران ،
نساء ، انعام ، ابراهيم ، مريم ، انبياء ، ص » و در 12
آيه در قرآن مجيد آورده شده است . اسماعيل (ع) يک
کلمه ي عربي است . صاحب کشف الاسرار گويد :
هاجر
مادر اسماعيل (ع) هنگام زاييدن ، به درد و رنج
زيادي گرفتار شد و با خداوند چنين گفت : « إسمَع يا رَبّ
؛ بشنو اي پروردگار من » ، در پاسخ به او گفته شد :
«
قَد سَمعَ اِيل ؛ خداوند شنيده است » . سپس فرزند خود را به
ترکيب از « سَمعَ » و « اِيل » ، اسماعيل نام نهاد .
وي
3418 سال بعد از هبوط آدم (ع) در سرزمين شام متولد شد . اهل تاريخ نام
پدر او را ابراهيم (ع) و مادرش را هاجر کنيز « سنان بن عُلوان »
پادشاه مصر دانسته اند . اسماعيل (ع) نخستين فرزند ابراهيم (ع)
است و اقوام عرب از نسل اين پيامبر مي باشند و سرانجام در سن
137 سالگي ( و به قولي 180 سالگي ) فوت کرد و پيکرش را در
کنار قبر مادرش ( در حجر اسماعيل ) کنار کعبه به خاک سپردند .
منقول
است که اسماعيل (ع) داراي 12 پسر بود . يکي از فرزندان او
« قدار » نام داشت که نسل و آباء و اجداد رسول خدا (ص) که به اسماعيـل (ع)
مي پيوندند، از اين پسر بوده است .
منبع : مجموعه کامل قصه هاي قرآن ، نوشته : محمدجواد
مهري کرمانشاهي ، انتشارات مشرقين قم