حضرت اسماعيل عليه السلام

حضرت اسماعيل (ع) نام مبارکش 12 بار در هشت سوره ي « بقره ، آل عمران ، نساء ، انعام ، ابراهيم ، مريم ، انبياء ، ص » و در 12 آيه در قرآن مجيد آورده  شده است . اسماعيل (ع) يک کلمه ي عربي است . صاحب کشف الاسرار گويد :

هاجر مادر اسماعيل (ع) هنگام زاييدن ، به درد و رنج زيادي گرفتار شد و با خداوند چنين گفت : « إسمَع يا رَبّ ؛ بشنو اي پروردگار من » ، در پاسخ به او گفته شد :

« قَد سَمعَ اِيل ؛ خداوند شنيده است » . سپس فرزند خود را به ترکيب از « سَمعَ  » و « اِيل » ، اسماعيل نام نهاد .

وي 3418 سال بعد از هبوط آدم (ع) در سرزمين شام متولد شد . اهل تاريخ نام پدر او را ابراهيم (ع) و مادرش را هاجر کنيز « سنان بن عُلوان » پادشاه مصر دانسته اند . اسماعيل (ع) نخستين فرزند ابراهيم (ع) است و اقوام عرب از نسل اين پيامبر مي باشند و سرانجام در سن 137 سالگي ( و به قولي 180 سالگي ) فوت کرد و پيکرش را در کنار قبر مادرش ( در حجر اسماعيل ) کنار کعبه به خاک سپردند .

منقول است که اسماعيل (ع) داراي 12 پسر بود . يکي از فرزندان او « قدار » نام داشت که نسل و آباء و اجداد رسول خدا (ص) که به اسماعيـل (ع) مي پيوندند، از اين پسر بوده است .

منبع : مجموعه کامل قصه هاي قرآن ، نوشته : محمدجواد مهري کرمانشاهي ، انتشارات مشرقين قم