حضرت عيسي عليه السلام
حضرت
عيسي (ع) يکي از پيامبران اولو العزم و از
انبياء بني اسرائيل است که نام مبارکش 25 بار در قرآن
کريم در سوره هاي « بقره ، آل عمران ، نساء ، مائده ، انعام ، توبه ،
مريم ، مؤمنون ، احزاب ، شوري ، زخرف ، حديد ، صف » ذکر شده است
.
عيسي
اصل آن « يسوع » است به معني نجات دهنده و مسيح لقب آن حضرت است
که سيزده بار در قرآن آمده و به معني مبارک است . در اينکه چرا
به حضرت عيسي (ع) مسيح ( مسح کننده يا مسح شده ) مي
گفتند ، چند وجه ذکر کرده اند که عبارتند از :
الف
) بخاطر ميمنت وجود و برکتي که در وي بود .
ب
) چون او با مسح طهارت و پاکي ها خود را از گناه مصون داشت .
ج
) او هيچ بيماري را مسح نمي کرد مگر آنکه بزودي خوب
مي شد .
د
) جبرئيل هنگام ولادت با بالهايش او را مسح نمود تا از شر شيطان
در امان باشد .
وي
5585 سال بعد از هبوط آدم (ع) و 500 ( 570 يا 600 ) سال ، قبل از ولادت
پيامبر اسلام (ص) در سرزمين کوفه در کنار رود فرات به دنيا آمد
. ولي برخي گويند حضرت عيسي (ع) در شهر ناصره
يا بيت المقدس و يا بيت لحم در عصر سلطنت فرهاد پنجم يکي
از پادشاهان اشکاني متولد شد . ولادت او به طور معجزه به اذن خداوند
متعال بدون پدر رخ داد . مادرش حضرت مريم (س) دختر عمران (ع) از زنان با
فضيلتي است که نام مبارکش در 12 سوره قرآن و در 34 آيه به صراحت
ذکر شده است .
حضرت
عيسي (ع) در سن سي سالگي در بيت المقدس به پيامبري
مبعوث شد و داراي شريعت مستقل و کتابي به نام « انجيل »
بود و پيوسته بني اسرائيل را به سوي خداي
يکتا دعوت مي نمود و بر اثر شرايط خاص زندگي ناگزير
بود مجرد زندگي کند . او داراي 12 نفر يار مخصوص به نام «
حواريّون » بود که همواره او را ياري مي کردند و به پيروان
او « نصاري » گويند .
اين
لفظ 14 بار در قرآن آمده و واحد آن « نصراني » مي باشد که يکبار
در قرآن ذکر شده است . در علت اين تسميه چند قول است ، قويتر از
همه ، قول ابن عباس مي باشد که : ناصره شهري است در منطقه
فلسطين ، چون زمان کودکي و طفوليت مسيح (ع) در آنجا
سپري گشته لذا به آن حضرت عيساي ناصري مي گفتند در
نتيجه پيروان آن حضرت را نصراني و نصاري گفتند .
عيسي
(ع) سرانجام پس از 33 سال زندگاني ، يهوديان تصميم به
قتلش گرفتند اما خداوند متعال او را به اسمانها بالا برد و روزي در
حوالي دمشق فرود خواهد آمد و دجّال را به قتل مي رساند .
منبع : مجموعه کامل قصه هاي قرآن ، نوشته :
محمدجواد مهري کرمانشاهي ، انتشارات مشرقين قم