حضرت ذَالکِفل عليه السلام

نام مبارک او دو بار در قرآن در سوره هاي « انبياء آيه 85 و ص آيه 48 » آمده است و در قرآن از او به عنوان صابر و  اخيار ياد شده است . از اينکه قرآن او را در کنار پيامبران بزرگ مدح و ستايش فرموده ، چنين برمي آيد که او پيامبر بوده و مشهور هم ، همين است . ولي طبق برخي روايات ايشان از پيامبران مرسل است و بعد از سليمان بن داود مبعوث  گرديد .

قرآن در مورد  دعوت و رسالت و قومي که وي به سويشان فرستاده شده مطلبي را بيان نفرموده است . اما مورخان بر اين عقيده اند که : او  از فرزندان حضرت ايوب (ع) بوده و نام اصلي اش « بشر بن ايوب » است که خداوند او را بعد از پدرش به سوي مردم روم مبعوث گردانيد . وي مردم خود را بر جهاد با دشمنان خدا ترغيب مي کرد . اما آنها از فرمان وي سرباز مي زدند و به ذالکفل (ع) مي گفتند : اگر از خدا بخواهي که مرگ به سراغ ما نيايد به همراه تو در اين راه ، جهاد خواهيم کرد .

ذالکفل (ع) نيز در مناجات خود با خداوند گفت : « بار خدايا ! تو خود ميداني که روميان از من چه خواسته اند ، مرا بخاطر عدم توانم ، در برابر آنها ، عذاب مفرما .» خداوند نيز به وي وحي فرستاد که درخواست قومت را شنيدم و درصدد آنم تا عمرشان را طولاني گردانم و تو را نيز کفيل آنها قرار دهم . دعاي روميان مستجاب گرديد و آنها صاحب فرزندان بسياري شدند تا حدي که از عهده نگهداري و تغذيه کودکانشان برنمي آمدند . دشواري اداره زندگي باعث گشت ، روميان از ذالکفل (ع) بخواهند تا خداوند آنها را به زندگي طبيعي شان بازگرداند . به همين خاطر است  که گفته مي شود پنج ششم نژاد انسانها رومي مي باشند ، چرا که نسل آنها بسيار گسترش يافته بود و بدين جهت آنها را رومي مي نامند ، چون به جدشان « روم بن عيص بن ابراهيم » منسوب هستند .

منقول است که : « بشر بن ايوب » يا همان « ذالکفل » (ع) در شام مي زيست ، سرانجام در سن 95 سالگي در همان جا ديده از جهان فرو بست و پسرش بنام « عبدان » را وصي خود نمود و خداوند بعد از او ، حضرت شعيب (ع) را به عنوان پيامبر مبعوث کرد . اما مرحوم قطب راوندي در قصص الانبياء از پيامبر (ص) نقل مي کند که : ذالکفل (ع) مردي بود از اهالي حضر موت . نام اصلي وي « عويد يابن اديم » است . هنگامي که « اَليَسع » (ع) مي خواست جانشيني براي خود برگزيند سه شرط را براي احراز اين مقام مطرح نمود :

1. تلاش بي وقفه در طول روز

2. شب زنده داري

3. تسلط بر خشم و غضب خويش

از ميان جمعيت جواني برخاست و گفت : من متکفل و متعهد انجام اين سه کار مي شوم ، آن جوان همين ذالکفل (ع) است که به خاطر متکفل شدن سه خصلت مذکور به اين نام ناميده شد . برخي گويند نام وي « عويويا بن ادريم » بوده که 4830 سال بعد از هبوط آدم (ع) به دنيا آمد و سرانجام در سن 75 سالگي فوت کرد و  بين شهر کوفه و حلّه دفن شد .

 منبع : مجموعه کامل قصه هاي قرآن ، نوشته : محمدجواد مهري کرمانشاهي ، انتشارات مشرقين قم